اگر بود در مقابل نجومیها به خروش میآمد
راهنوا- احمد زارعی از جمله چهرههای تاثیرگذار شعر انقلاب و دفاعمقدس است. شاعری که در همان دوره کوتاه حضورش در جلسات شعر حوزه هنری شاعران بسیاری را شیفته خودش کرد و بر بسیاری از بزرگان شعر امروز مستقیم یا غیرمستقیم تاثیرگذار بود.
زارعی در زمینه فعالیتهای اجرایی ادبی هم کارهایی از جمله انتشار مجلات ادبی، برگزاری کلاسهای فلسفه هنر، برگزاری کلاسهای زبان انگلیسی برای شاعران و پایهگذاری کنگره شعر دفاعمقدس را در کارنامه دارد. هرچند که به دلیل سفر زودهنگام و عدم نشر آثار به صورت صحیح این شاعر و منتقد ادبی در مه قرار گرفت و کارهای هر از گاه دوستانش هم نتوانست او را دقیق معرفی کند و به نوعی این شاعر و منتقد ادبی توانمند در غربت فراموشی آدمهای این روزها قرار گرفت. علیرضا قزوه در کتاب «وه چه عطر شگفتی…» مینویسد: «در روزگاری که دلار ۷ تومان ارزش داشت، کومولهها برای سر احمد یک میلیون تومان جایزه گذاشته بودند».
شهید احمد زارعی در یکی از آخرین یادداشتهایش مینویسد: «هیچ گاه بدین گونه شهادت را نزدیک به خود و در درون خود احساس نکردهام. در میان قفسه سینهام، میان گوشهای قلبم و در مغز شقیقههایم. بوی همه برادران شهیدم را میشنوم. بویی آشنا ولی مرموز، نه مرموز که ناشناخته نزدیک به عطر گل سرخ، نزدیک به عطر لالههای وحشی میان بیابان که همیشه بغل بغل آنها را میچیدم و سرشار از لاله به خانه در دامن مادرم و در آغوش مادرم که بوی دوران کودکیم و شیرخوارگیم را میداد فرود میآمدم. وه چه عطر شگفتی…». سلمان نظافت یزدی در یادداشتی درباره احمد زارعی نوشته بود: از همان سالهای پس از جنگ به دنبال گمشدهای میگشت و برای ماندن میلی نداشت که پلنگ خشمگین در مدار بسته قفس شهر جانش به ستوه آمده بود. سرانجام در ۱۹ دی سال ۷۲ در بیمارستان خاتمالانبیا(ص)، بر اثر عوارض شیمیایی دار فانی را وداع گفت.
سیویکمین آیین پاسداشت تجلیل از اهالی فرهنگ و ادب با عنوان «شب شاعر» که به پاسداشت شهید شاعر احمد زارعی اختصاص داشت، در سالن نخلستان سازمان اوج برگزار شد.
در این مراسم که با حضور چهرههای سرشناس فرهنگی و ادبی برگزار شد، ابتدا حسین قرایی دبیر سلسله نشستهای «شب شاعر»، شهید احمد زارعی را یکی از گنجینههای پنهان ادبیات خواند که ما در رابطه با معرفی وی دچار خودسانسوری شدهایم و او را به درستی و به طور کامل معرفی نکردهایم.
نخستین سخنران مراسم مجید نظافت یزدی بود که درباره تعلق خاطر شهید زارعی به ادبیات گفت: ادبیات برای شهید احمد زارعی بسیار مهم بود و زمانی که به این نتیجه رسید که جایگاهش میتواند به کمک شعر بیاید و تاثیرگذاری ادبیات میتواند بیشتر شود، بهرغم مقامات قبلی خود، مسؤولیت حوزه هنری را پذیرفت و شرایط طوری بود که بسیاری از شعرای تراز اول امروز کشور شاگردان مستقیم او هستند.
پس از وی دکتر سنگری آشنایی خود با شهید زارعی را مربوط به سال ۶۱ دانست و گفت: یکی از ویژگیهای بارز شهید زارعی این بود که با مبانی نظری انقلاب اسلامی سخن میگفت. نکتهای که بسیار بسیار حائز اهمیت بود و نشان از بصیرت وی داشت. شهید زارعی مصداق واقعی بصیرتی بود که در سالهای اخیر مورد تاکید رهبر معظم انقلاب قرار گرفته است.
دکتر سنگری، مکتبی بودن را از دیگر نشانههای خاص شخصیت شهید زارعی دانست و ادامه داد: بسیاری من را به نام کتاب «نتایج سحر» میشناسند اما باید بگویم که این کتاب تجلی بیرونی احمد بود در وجود من. او مبدع بود و مؤسس. و رادیو کردستان، انتشارات سپاه، کنگره شعر بسیج، کنگرههای شعر دانشجویی و نشریه کودک مسلمان بلوچ از ابداعات وی بود. او طرح دانشکده ادبیات انقلاب را هم آماده کرده بود.
در ادامه مراسم سعید بیابانکی شاعر و طنزپرداز کشورمان هم نخستین آشنایی خود با شهید زارعی را در سال ۶۵ و مربوط به کنگره شعر جنگ در اهواز دانست و درباره شهید زارعی بیان داشت: او مؤسس کنگره شعر جنگ بود و چنان شخصیتی داشت که وقتی شروع به شعرخوانی میکرد جمعیت را به وضوح تحت تاثیر قرار میداد که این موضوع را ما در کمتر شاعری میتوانیم بیابیم.
همچنین دکتر محسن پرویز نیز خستگیناپذیری را یکی از مهمترین وجوه شخصیتی شهید زارعی برشمرد و تاکید کرد: بخش مهمی از زندگی او در کردستان رقم خورد و روحیه او در آن زمان هنوز هم مفید است و وقتی رفتار و منش شهید زارعی را در کردستان بررسی میکنیم میتوانیم از آن منش و رفتار پاسخهای روشنی نسبت به برخی شبهات که امروز علیه سپاه و فعالیتهای برونمرزی مجاهدان کشورمان مطرح میشود را دریافت کنیم.
سردار اثباتی مبدع بودن را از بارزترین ویژگیهای شهید زارعی برشمرد و گفت: او مبدع بود و مساله مهمتر این بود که مهندسی رفتارِ پس از ابداع را نیز داشت. رابطه احمد با خانوادههای رزمندگان و شهدای کردستان چنان گرم و صمیمی بود که مادران شهدای کرد، او را پسرم خطاب میکردند و او نیز تعلق خاطر ویژهای نسبت به کردها داشت.
در ادامه سیویکمین شب شاعر، علیرضا مختارپور درباره شهید زارعی گفت: او از نخستین کسانی بود که نسبت به خطر بزرگی که انقلاب را تهدید میکند آگاه شد که آن خطر، دنیادوستی و اشرافیت است. او در عین شجاعت بینظیرش، عظمت روحی خاصی هم داشت و انسان بسیار تاثیرگذاری بود. او برخلاف قریب به اتفاق شعرای آیینی و انقلابی که تجربه سایر مفهومهای شعری را نیز دارند، تنها و تنها برای انقلاب و اعتقادش شعر گفت و چنان بود که در تنها شعرش که برای همسرش سروده هم دلایل عشق به همسر خود را هم مسائلی نظیر اعتقادات پاک همسر خود معرفی میکند و عشقش هم جنبه آسمانی دارد. او به معنای واقعی نمونه یک مومن انقلابی بود و به همین جهت میتواند الگوی مناسبی برای نسل جوان امروز باشد.
علیرضا قزوه نیز در سخنانی گفت: یاد کردن از احمد زارعی در روزگار ما غریب است، چرا که احمد اهل سکوت نبود و اگر امروز بود قطعا مانند بسیاری سکوت نمیکرد. جنس او مانند برخی انقلابیهایی نبود که امروزه اسیر عافیتطلبی و دنیادوستی شدهاند، جنس او مانند حاج حسین همدانی و شهید سیاح طاهری بود. او اگر بود در برابر حقوقهای نجومی و دفاع مدیران دولتی از حقوقهای نجومی به خروش میآمد، در برابر برجام و مضراتی که به سوی کشور میآید میایستاد و از انقلاب دفاع میکرد. آن هم در روزگاری که برخی از شعرا که از ابتدا به نام دفاع از انقلاب شناخته میشدند مدتهاست به فضایی افتادهاند که نهتنها دیگر برای دفاع از انقلاب نمیسرایند، بلکه باید عقبه و پیشینهشان را به ایشان نشان بدهی تا یادشان بیاید که قبلا چگونه انقلابی بودهاند.
در پایان این مراسم هم بانو هادیپور همسر شهید زارعی ضمن تشکر از شرکتکنندگان گفت: سال ۶۱ شهید زارعی معاون قرارگاه حمزه در بخش تبلیغات بود که به او قول داده شده بود در آن مسؤولیت اجازه دهند با دست باز کار کند اما ظاهراً امکانات به او نداده بودند. او در همان مدت مشغول مطالعه بود و آثار صائب و همچنین کتاب «شبهای پیشاور» را میخواند. به عبارتی احمد زارعی مشغول خودسازی بود تا بتواند تفکر شیعی را در خود تقویت کند. در پایان این مراسم از خانواده شهید احمد زارعی تقدیر به عمل آمد.
منبع: وطن امروز
نظرات