شعر «عاشورایی» نه شعر «عاشورا»

سیدجواد شرافت در نقد و تحلیل کیفیت اشعار مداحان و راویان حادثه عاشورا گفت: متاسفانه همزمان با فرا رسیدن ایام عزاداری امام حسین (ع) رسانه ها و جریان های موثر به یاد این می افتند که بررسی، نقد و تحلیل اشعار خوانده شده توسط مداحان در هیات های مذهبی امری لازم و ضروری است در صورتی که  من مخالف چنین رویکردی هستم چرا که قبل و یا بعد از این ایام گرانقدر است که می توانیم در یک فرصت مناسب به نقد «شعر هیات» بپردازیم.

وی ادامه داد: من معتقدم وقتی بیاییم و در همان زمان عزاداری ها به نقد شعر هیات بپردازیم ذهن مردم نسبت به چنین مواردی بدبین می شود البته من این را می پذیرم که عرصه شعر هیات دارای آسیب‌های متعددی است که باید بیشتر از اینها به آن پرداخت و متاسفانه ما در بعضی از موارد هم می بینیم که برخی از اشعار شاعران هیات حتی در بین شاخص ترین آنها قابل دفاع نیست در حالیکه عرصه شعر هیات محلی برای عرضه بهترین آثار است.

شرافت با تاکید بر اینکه اگر مشغول نگاه کردن به نیمه خالی لیوان هستیم بهتر است به نیمه پر لیوان هم نگاهی بیندازیم، بیان کرد: در عرصه شعر هیات جوانان مستعد و علاقه مندی حضور دارند که ما شاهد ثبت آثار فوق العاده ای از آنها هستیم؛ شاعران جوانی که با خلق آثار خود واقعا شگفتی می آفرینند و باید در همه جهات از آنها تشکر کرد.

این شاعر مذهبی افزود: برای آسیب شناسی اشعار خوانده شده توسط مداحان اهل بیت در هیات های مذهبی باید دو عامل را در نظر گرفت؛ اول جهان بینی شاعر و نوع نگاه او به حادثه عاشورا و دنیایی که شاعر در آن به سر می برد که در این نوع نگاه وقتی شاعر به واقعه کربلا فقط به عنوان یک اتفاق نگاه می کند شعر او در همین حول و حوش ذهنی تجلی پیدا می کند اما شاعری که حادثه کربلا را حرکتی پویا و تکاملی در جهت حفظ اندیشه ناب محمدی (ص) برای تمامی اعصار می داند به طور حتم اثری را خلق می کند که به اصطلاح به آن شعر «عاشورایی» می گویند نه شعر «عاشورا».