عرفان‌پور چهره‌ درخشان ادبیات این روزهاست

راه‌نوا- سی‌و‌چهارمین عصرانه ادبی خبرگزاری فارس به منظور تجلیل از میلاد عرفان‌پور شاعر جوان و انقلابی و معرفی کتاب «از آخر مجلس» با حضور رضا اسماعیلی، علی‌محمد مؤدب و میلاد عرفان‌پور برگزار شد.

شعرایی که حرفی برای گفتن دارند

در این برنامه اسماعیلی طی سخنانی با اشاره به اینکه شاعران در طول تاریخ دو گروهند، گفت: برخی شاعران در دایره حکمت، معرفت و آموزه‌های دینی و قرآن به مغز زبان که معنا است توجه داشتند. ادبیات فارسی را که مطالعه کنید قله‌های ادب فارسی کسانی هستند که مغز کلام‌شان معنامحوری است. این‌ها افرادی هستند که حرفی برای گفتن داشتند و دارند اما گروه دیگر شاعران کسانی هستند که از زبان به عنوان تفنن استفاده می‌کنند و دنبال جذب مخاطب هستند. این شاعران بیشتر به فرم توجه دارند و بیش از اینکه چه بگویند به دنبال چگونه گفتن هستند.

شاعران مردمی و شاعران خواص

وی شاعرانی که حرفی برای گفتن داشتند را دو گروه دانست و گفت:‌ اولین گروه افرادی هستند که قدرت تعامل و گفتمان با مردم را داشتند و به دنبال تبلیغ و تبیین در عرصه آفرینش ادبی بودند و هدف مقدسی در شعر آنها بود که این هدف ابلاغ پیام‌های انسانی است. در مقابل این‌ها کسانی هستند که به دنبال تعامل و گفتمان با مردم نبودند. اما شاعرانی که با مردم گفتمان داشتند هم‌شأن پیامبران الهی بودند این‌ها شاعران معنامحور هستند و کارشان کار انبیا است و بر کرسی پیامبران تکیه زدند زیرا نبوت تبلیغی در پیش گرفته و شعرشان محملی برای هدایت انسان‌ها است.

اسماعیلی شاعرانی که حرفی برای گفتن نداشتند را شاعران خواص دانست و گفت:‌ این افراد نبوت تبلیغی خاص داشتند و عموم مردم از شعر آنها چیزی نمی‌فهمیدند، اینها هم کار تبلیغ انجام می‌دادند اما دایره مخاطبان‌شان محدود بود.

شعرای مردمی رسالت انبیاء را برعهده دارند

وی شاعران انقلاب را شاعران رسالت‌مدار دانست و گفت:‌ شاعرانی که رسالت خود را تبلیغ و تبیین می‌دانند باید با مردم ارتباط برقرار کنند و زمانی که از حلق به سوی خلق سفر می‌کنند دوباره به میان مردم بازمی‌گردند. این‌ها شاعرانی هستند که با نیت رسالت پیامبری پا به عرصه ادبیات گذاشته‌اند و یک گفتمان مردمی در شعر آنها دیده می‌شود. شاعرانی که میان مردم هستند شاعرانی عمومی و یار مردم هستند و در فراز و نشیب‌های تاریخی کنار مردم می‌مانند.

ویژگی‌های شعرای مردمی

اسماعیلی سه ویژگی برای شاعران مردمی برشمرد و دراین خصوص اظهار داشت: آیین‌اندیشی، آیینه اندیشی و پرهیز از حیرت سه ویژگی شعرای مردمی است. این‌ها به دین خود تعصب دارند و به دنبال گسترش آن هستند. افرادی مانند میلاد عرفان‌پور در زمره این شاعران است، در تمام اشعار وی این دغدغه مقدس دیده می‌شود. ایثار، شهادت، همدلی با ملت‌های مظلوم نکاتی است که در شعر وی می‌توانیم ببینیم و تاریخ این مملکت را مرور کنیم. ویژگی دوم شعرای مردمی آیینه‌اندیشی است. اینها شعرای زلالی هستند که در شعرشان دروغ نمی‌بینید و با فصاحت و بلاغت روبه‌رو می‌شوید. در تأیید این نکته مقام معظم رهبری خطاب به شعرا می‌فرمایند: «یک جوری حرف بزنید که مردم بفهمند.» در اشعار میلاد عرفان‌پور می‌توانید مفاهیم را به راحتی هضم کنید و بفهمید.

وی درخصوص ویژگی سوم شاعر مردمی گفت: شاعر انقلابی باید مراقب باشد که در دام حیرت نیفتد مقام معظم رهبری خطاب به شاعران می‌فرماید: «در برخی اشعار شعرای جوان آدم نشانه یک نوع اضطراب و حیرت را احساس می‌کند.» پس شاعر انقلاب باید مراقب باشد که در دام حیرت نیفتد، البته یک حیرت هم حیرت فلسفی و خیامی است، اما هنگامی که یک جوان به استحکام ایمان نرسیده در مواجهه با اشعار خیام و یا کتاب بوف کور صادق هدایت ممکن است پایش بلغزد. نمی‌شود که در شعر شاعر انقلاب ما نفهمیم که وی در لشکر امام حسین(ع) است یا یزد. باید تکلیف شعر روشن و شفاف و صادق باشد.

عرفان‌پور از چهره‌های درخشان ادبیات این روزها است

در ادامه علی‌محمد مؤدب در خصوص میلاد عرفانپور گفت: یکی از توفیقات آقای عرفانپور این است که وی شعر گفته است، متأسفانه این سال‌ها با کم‌کاری شعرا مواجه هستیم. زندگی پر از معنا و واقعه است، جان‌های بیداری هستند که خود را در معرض تابش حقیقت قرار می‌دهند و می‌توانند بیشتر آینگی کنند. میلاد این سال‌ها خوب شعر گفته و از چهره‌های درخشان ادبیات این روزهای ما است.

عرفان‌پور شعرش را از زندگی استخراج می‌کند

وی با اشاره به قوت رباعیات میلاد عرفان‌پور گفت: آقای عرفان‌پور در حوزه رباعی با وجود جوانی از تثبیت‌ شده‌های روزگار است. کارهای وی نفوذ خوبی در مخاطبان داشته و نظر ادیبان را هم جلب کرده است. وی توانسته از فرصتی که امثال قیصرها پدید آورده‌اند به خوبی استفاده کند و تازگی و طراوت در رباعیاتش به چشم می‌خورد. این‌ها به خاطراین است که وی از زندگی شعرش را استخراج می‌کند.

شعری زنده می‌ماند که شعر زندگی باشد

مؤدب ادامه داد: طیفی از شاعران هستند که شعرشان نتیجه شعر است یعنی آنقدر رباعی می‌خوانند که کم‌کم زبان به رباعی گفتن باز می‌شود. اما طیفی هستند که شعرشان شعر زندگی است و از مسیر زندگی گذشته و قطعاً‌ از ایستگاه ادبی هم می‌گذرد. شعری زنده می‌ماند که شعر زندگی باشد، یعنی زمانه شاعر و تحولاتی که بر جانش می‌رود را روایت کند. این‌گونه شعرا، شاعران مجتهد هستند و این‌ها در خطر کم اقبالی مخاطب قرار می‌گیرند زیرا آنها از نظر زیبایی‌شناختی خطر می‌کنند. شاعری که خطر می‌کند و دل به دریای زندگی می‌زند ممکن است در یافتن مروارید غرق شود و نتواند مروارید را به دست مخاطب برساند.

خانه شاعر در زندگی زمانه خودش بنا می‌شود

وی با اشاره به اینکه برخی شعرا در روزگار ما زندگی می‌کنند، اما شاعر معاصر نیستند، گفت: باید معنای زندگی را از شعرایی که به معنای واقعی معاصر هستند دریافت کرد، زیرا برخی شاعران در روزگار ما زندگی می‌کنند اما روایت‌گر عناصر گذشته هستند. خانه آنها در متن است در حالی که خانه شاعر در زندگی زمانه خودش بنا می‌شود و از ادبیات گذشته هم استفاده می‌کند.

در تاریخ، اشعار بسیاری داریم که واکنش سریع هستند و در تاریخ ادبیات ماندگار شده‌اند

مؤدب با اشاره به کتاب «از آخر مجلس»‌ گفت: در فصل سفارش از دل، برخی دوستان بسیار صریح به اشعاری که به حوادث روز می‌پردازد حمله می‌کنند. موضوعاتی مانند شهادت و یا حوادث یمن مورد نقد قرار می‌گیرد و می‌گویند: شعر واکنش سریع نیست، در حالی که در تاریخ، اشعار بسیاری داریم که واکنش سریع هستند و در تاریخ ادبیات ماندگار شده‌اند.

شعر صیغل دادن کلمات نیست شعر حاصل تلاش کسی است که واردات قلبی‌اش را نظاره می‌کند

وی با اشاره به ضرورت حمایت از شعرای زندگی گفت: اگر ادبیات پیش‌رو را جستجو می‌کنیم باید از شاعران زندگی حمایت کنیم. آنها ما را پیشرفت می‌دهند و حقایقی برای سؤالات و دردهای ما دارند. کسانی که به شعر صحنه و شاعری که صاحب تماشا است تعرض می‌کنند، حرف‌شان نادرست است. شعر صیغل دادن کلمات نیست شعر حاصل تلاش کسی است که واردات قلبی خود را نظاره می‌کند و از گوش و چشم بهره می‌برد، این واردات سبب تمایز شعر او می‌شود. این شاعر به زندگی خود با دقت بیشتری نگاه می‌کند و در همان صحنه گوشه‌ها و زوایای مختلف را درک و با تکنیک‌های خود اثری هنری خلق می‌کند. در شعرهای آقای عرفانپور شاید 200 سال دیگر هم بتوانیم اشعار درخشان امروز را مثال بزنیم. همچنین باید به عنوان هشدار به جوان‌ها گفت که شعر لفاظی و پردازش ایده‌ها نیست شعر با مشاهدات هنرمند سروکار دارد و باید مجاهدات در حوزه مشاهدات باشد.

تجربه تازه و صعود، کماکان در اشعار عرفانپور مشهود است

سیدوحید سمنانی میلاد عرفانپور را یکی از الگوهای شاعران امروزی دانست و گفت: 12 سال است که آقای عرفانپور را می‌شناسم و از همان گذشته از جبین وی می‌شد خواند با پشتکاری که دارد حتماً آثار خوبی از خود به جای می‌گذارد. اهمیت آقای عرفانپور در این است که بعد از چاپ 10 عنوان کتاب تجربه تازه و صعود در اشعارش دیده می‌شود. اگرچه ما وی را به عنوان یک شاعر رباعی‌سرا می‌شناسیم اما با مشاهده نیمایی‌های وی گمان می‌کنیم که گویا اشعار نیمایی زیادی نوشته است.

عرفانپور شاعری بی‌حاشیه است

وی عرفانپور را شاعری ایدئولوژیک دانست و گفت: من با خواندن کتاب از آخر مجلس در می‌یابم که اول با یک شاعر ایدئولوژیک و پایبند به اعتقادات مواجه‌ام، اما وی شعر را وسیله‌ای برای بیان اعتقادات نکرده و به ظرافت‌ها هم توجه دارد و به نظر من اگر این اعتقادات در تاریخ جاودانه بماند به خاطر قدرت اشعار است. هنر اشعار آقای عرفانپور این است که مخاطب هم از شعر لذت می‌برد هم با دنیای شاعر پیش می‌رود. با مطالعه این کتاب متوجه می‌شویم که شاعر همچنان در حال تجربه است و بسیار روی کلمات دقیق می‌شود. میلاد عرفانپور شاعری بی‌حاشیه و به دور از دغدغه است و هیچ‌گاه کتاب را خودش معرفی نکرده اما با این حال مخاطب زیادی دارد.

بسیاری از وقایع تاریخی به واسطه یک شعر ماندگار شده است

سمنانی با اشاره به اینکه بسیاری از موضوعات تاریخی به واسطه یک شعر ماندگار شده‌اند، گفت: تاریخ ادبیات را که ورق می‌زنیم متوجه می‌شویم که بسیاری از وقایع به واسطه یک شعر ماندگار شده است در این کتاب شعری درباره ماجرای تخریب مقبره حجربن عدی بیان شده که قدرت این رباعی انسان را تحریک می‌کند که به دنبال اصل اتفاق برود و ببیند که چه رخ داده است.

در ادامه میلاد عرفانپور طی سخنانی در خصوص کتاب «از آخر مجلس» گفت: این کتاب بهانه انتشارش خیلی دیر فراهم شد. من اشعار زیادی دارم که در شب واقعه‌ها سروده شده است. بعد از اینکه رهبر معظم انقلاب لطف داشتند و رباعی من را خواندند، اشعار مورد توجه برخی دوستان قرار گرفت و تقاضای انتشار آن را دادند، از‌ این‌رو کتاب «از آخر مجلس» منتشر و به نمایشگاه امسال هم رسید. همچنین در این کتاب نیمایی‌هایی هم سروده شده که تجربه تازه من است.

در ادامه این مراسم میلاد عرفانپور قطعاتی از اشعارش را برای حاضران قرائت کرد.

ما سینه زدیم و بی صدا باریدند
از هر چه که دم زدیم آنها دیدند
ما مدعیان صف اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند

منبع: خبرگزاری فارس