جای خالی شعر و موسیقی اجتماعی

راه‌نوا- یکی از برنامه های سومین روز از اولین اردوی تکمیلی آفتابگردانهای موسسه شهرستان ادب نشست شعر و موسیقی بود که با حضور دکتر محمد مهدی سیار، محمد حسین سمیعی خواننده و آهنگساز و محسن صفایی کارشناس حوزه موسیقی برگزار شد.

محمدمهدی سیار در ابتدای این نشست با بیان همراهی شعر و موسیقی در تاریخ ادبیات، گفت: در گذشته هر شاعری موسیقی دان بود و به مرور زمان این دو رشته از هم جدا شدند ولی هم چنان آثار آن ارتباط مانده است.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به جدایی موسیقی و شعر در هنر امروز در تمام این پنج دوره کارگاه موسیقی یا ترانه برگزار نشده است. چراکه معتقدیم شاعری آنقدر گسترده است که چند دوره باید بگذرد تا شاعر به تکامل برسد.

 سیار گفت: براساس تحولات موسیقی موسیقی امروز، از اردیبهشت ماه امسال در شهرستان ادب دفتر موسیقی تاسیس شد و استودیوی کوچکی هم در این موسسه دایر شد تا واحد موسیقی شهرستان ادب کار خود را آغاز کند.

در ادامه‌ امیرحسین سمیعی با اشاره به اینکه توجه دفتر موسیقی شهرستان به شعر است، بیان کرد: هدف ما تاثیرگذاری بلند مدت در عرصه موسیقی است و برای تولید موسیقی عجله نداریم. هم چنین اگر قرار باشد در رابطه با موضوع های مناسبتی کار کنیم، به کیفیت آثار تولیدی توجه ویژه خواهیم داشت.

مدیر دفتر موسیقی موسسه شهرستان ادب گفت: دفتر موسیقی شهرستان ادب در حوزه فعالیت شاعران با اهالی موسیقی، می تواند مشاوره ارائه دهد.

وی بیان کرد: اینگونه نیست که با توجه به اقبال عمومی به موسیقی پاپ حتما باید به آن بپردازیم. اگرچه تجربه نشان داده است، اثرگذاری موسیقی پاپ کم تر از ژانرهای دیگر است.

محسن  صفایی با بیان اینکه از منظر اجتماعی مسیر هنرمند نه یک متخصص بلکه به عنوان یک کنشگر بررسی می شود، گفت: با توجه به این موضوع بدون جایگاه شناسی دقیق نقش خود در بلبشوی فرهنگی و هنری نمی توان قدم برداریم.

این موسیقیدان ادامه داد: با مرور تاریخ موسیقی ایران به این نتیجه می رسیم که خلق آثار مهم هنری همزمان با اتفاقات مهم تاریخ رخ داده و این اتفاقات کمک شایانی کرده  تا طیفی از آثار الگو ماندگار شوند.

وی افزود: اگر هرکس فهرستی از آثار موفق تهیه کند، عمده این آثار ناگفته های جامعه ما بودند چون شعر و موسیقی چیزی است که روی زبان جامعه جاری می شود و جامعه از زبان هنرمند می خواهد بشنود.

صفایی اظهار کرد: اگر امروز یک ابرموضوع را که جایش در شعر و ترانه خالی است، بخواهیم معرفی کنیم، شعر و موسیقی اجتماعی به معنای کامل است که شامل تمام آیین های اجتماعی می شود.

صفایی گفت: یکی از ضعف های ما در عرصه موسیقی و شعر این است که به طور جدی به زبان محاوره نپرداختیم و در برهه ای از نظر ارتباط با مردم ضعیف عمل کردیم. امروزه گسترش رپ به دلیل خلا موسیقی اجتماعی است چراکه وقتی یک فضای اجتماعی در موسیقی خالی شد، با موسیقی کاذب تامین می شود.

منبع: شهرستان ادب