نقش موسیقی در انتخابات آمریکا
راهنوا- در حال رصد صفحات شخصی خوانندگان مشهور آمریکا و اروپا بودم که با تصویر عجیبی روبهرو شدم. تصویری از یک ورزشگاه بزرگ که تمام صندلیهایش پر از جمعیت بود و حتی در زمین چمن هم برای مخاطبان صندلی چیده شده بود. این همه جمعیت برای چه در یک ورزشگاه با این ظرفیت گردهم آمدهاند؟
تمام این جمعیت برای حضور در کنسرت «بروس اسپرینگستین» تنها یکی از چند ده خواننده و هنرمند مشهور و جهانی آمریکا جمع شدهاند. شما نیز با مشاهدهی تصاویر متعدد این کنسرتها متوجه خواهید شد که بدون شک موسیقی با در نظر گرفتن قالبهای گوناگون و متفاوتش از جمله هنرهای مورد علاقهی مردم دنیا به خصوص آمریکاست و هیچ، هیچ سیاستمداری نمیتواند از این جمعیت و به خصوص فرد مورد علاقهی این جمعیت چشمپوشی کند.
نزدیک به دو ماه قبل تقریبا هفتهای نبود که خبری از حمایت یا عدم حمایت خوانندگان معروف و مشهور دنیا از یکی از این دو کاندید در رسانهها منتشر نشود. در اوایل زیاد سوال براگیز نبود چون توقع میرفت که هنرمندان سایر ژانرها نیز حمایت یا عدم حمایتشان را در مورد یکی از دو کاندید رسانهای کنند، اما این نکته بسیار جالبی است که انگار حمایت و عدم حمایت خوانندگان و اهالی موسیقی بیشتر مورد توجه رسانههای آمریکایی و غربی قرار میگیرد. این علاقه به موسیقی و جایگاهش در آمریکا تا جایی پیش میرود که پیش از شروع رسمی مناظره هر دو کاندید، برنامه را با خوانش ترانهی مورد علاقهشان شروع میکنند.
به دلیل وجود این موضوع هر دو کاندید پروژهی جذب آرا در قالب ایجاد ارتباط با هنرمندان و خوانندگان مورد علاقهی مردم را شروع کردند اما اینطور که از اخبار حاکی است کلینتون و حزب دموکرات آمریکا در این پروژه موفقتر بودند که در ادامه و داشتن نیمنگاهی به واکنشهای هنرمندان خود متوجه این موضوع میشوید.
اما علی رغم حمایت گستردهی خوانندگان و هنرمندان آمریکایی از کیلینتون، ترامپ پیروز این انتخابات بود و این موضوع از ارزش توجه سیاستمداران به جایگاه هنر موسیقی و سردمداران آن چیزی کم نمیکند. شاید اگر کیلینتون نیز مانند ترامپ کمی از واقعیات جامعه آمریکا را برای مردمش بازگو میکرد او اکنون در مسند ریاست بود. غرض از نوشتن این مطلب بیان قدرت و جایگاه موسیقی نه تنها در آمریکا، بلکه در دنیاست و امید است سیاستمداران و دولتمردان جمهوری اسلامی نیز به این موضوع توجه نمایند. البته اگر گشتی در فضای موسیقی کشور بزنید خواهید دید که در این زمینه دشمن گوی سبقت را از ما ربوده، اما با این حال باز دیر نیست و امیدواریم افرادی که در اکثر زمینه ها غرب را الگوی خود قرار دادهاند، در این زمینه نیز غرب و آمریکا را الگو قرار دهند و به هنرمندان بیش از پیش توجه نمایند البته نه برای بازیهای سیاسی خود بلکه برای پیشبرد اهداف جمهوری اسلامی.
تقریبا همهی خوانندگان مشهور آمریکا که شاید برخی از آنها برای ما آشنا و شناخته شده باشند حمایت خود را از کیلینتون اعلام نموده و برضد ترامپ مطالبی را منتشر ساختهاند که در ادامه میتوانید گزارش کوتاهی از آنها را مشاهده نمایید.
«راجر واترز» خواننده و آهنگساز گروه «پینکفلوید» در فستیوال موسیقی «سفر بیابان» که از سوی گروه رولینگ استون برگزار میشود از دونالد ترامپ نامزد ریاست جمهوری آمریکا و همچنین رژیم اشغالگر فلسطین انتقاد شدید کرد. او در کنسرت هفته گذشته خود نیز آهنگ «چرا خوبی غالب نیست» را که سال ۲۰۰۴ در مورد جورج بوش و محکوم کردن جنگ عراق خلق کرده بود را اجرا کرد. وی سپس آهنگ «خوک» را اجرا کرد و همزمان بالنی با تصویر یک خوک بزرگ پدیدار شد که طرف دیگر آن عکس صورت ترامپ را نشان میداد که رویش نوشته بود، جاهل، دروغگو، نژادپرست، منحرف جنسی و ترامپ و دیوارش!
«برایان می» از دونالد ترامپ میخواهد که از استفادهی آهنگهای گروه کویین در میتینگهای سیاسیاش دست بردارد. ترامپ برای استفاده از آهنگ «ما قهرمانانیم» اجازه نگرفته است. برایان می، گیتاریست گروه کویین داشت که طوفانی از شکایات را از هواداران کویین که معتقد بودند این گروه به ترامپ اجازه داده است تا از این آهنگ استفاده کند دریافت کرده است. می در وب سایت خود مینویسد: «این گفته رسمی گروه کویین نیست اما میتوانم تصدیق کنم که اجازه برای استفاده از این آهنگ نه طلب شده و نه داده شده بود. به ما توصیه شده است که میتوانیم چه اقداماتی به عمل آوریم تا اطمینان حاصل کنیم که استفاده از این آهنگ ادامه نمییابد».
«دیکسی چیکس» مرحله آمریکایی تور جهانی MMXVI خود را هفتهی گذشته با یک نت به یاد ماندنی آغاز کرد. این گروه «خداحافظ کنت» را در مقابل نمایش اسلاید عکسی که شامل عکس بدشکلی از دونالد ترامپ نامزد جمهوری خواه ریاست جمهوری بود، اجرا کردند. مینز در توییتر خود نوشت: «مادامی که تصمیمات ترامپ به اندازهی تصمیماتش درمورد موهایش محکم و استوار است در وضعیت خوبی به سر می بریم.»
«ریک شرودی»، رپر آمریکایی که با نام هنری اِورلست (Everlast) شناخته میشود، در دهه ۱۹۹۰ با ترانه Jump around توانست علاقمندان زیادی به دست آورد. این ترانه با این جملات شروع میشود: «وسایلت را جمع کن، بگذار شروع کنم، من آمدهام تا ببرم» طبیعی است که چنین ترانهای با چنین شروعی به مذاق کسی چون دونالد ترامپ، میلیاردر آمریکایی که برای ورود به کاخ سفید خیز برداشته، بسیار خوش بیاید. ترامپ در یکی از کارزارهای انتخاباتی خود بدون کسب اجازه، از این ترانه استفاده کرده است. این رپر آمریکایی در مصاحبهای با مجله موسیقی «بیلبورد» نیز گفته است: «باهوشترین تاجر دنیا باید خوب بداند که اگر میخواهید یک موسیقی به عنوان پسزمینه حضور شما در تلویزیون استفاده شود، اول باید (از صاحب اثر) اجازه بگیرید.» اورلست با این حال اعلام کرده است که قصد ندارد از ترامپ به طور رسمی شکایت کرده و او را به دادگاه بکشاند. او این میلیاردر جنجالی را «نژادپرست» و «نادان» خوانده و به هواداران او نیز تاخته است.
همچنین میتوان به حمایت جى لو (جنیفر لوپز) و جى زى (شان کورى کارتر) و بیانسه از کیلینتون نیز اشاره کرد. جیزل نولز کارتر، خواننده آمریکایی، براى جلب نظر آمریکاییان آفریقایى تبار و جوانان به کارزار انتخاباتى هیلارى کلینتون پیوسته است.
پیش از این نیز دونالد ترامپ در کارزار انتخاباتی خود از ترانههای گروه مشهور آر.ای.ام (R.E.M)، نیل یانگ (خواننده نامدار کانادایی)، ادل (خواننده بریتانیایی) و گروه موفق ائرو اسمیت استفاده کرده بود که آنها نیز مخالفت خود را با این موضوع ابراز کرده بودند. ترامپ مى گوید براى گردهم آوردن هزاران نفر همچون کلینتون به جى لو (جنیفر لوپز) و جى زى (شان کورى کارتر) احتیاجى ندارد.
نظرات