رویش های انقلاب اسلامی در موسیقی

روح موسیقی از دیرباز تاکنون در بطن هر جامعه ای دمیده شده است و می توان از آن به عنوان اهرمی برای شروع انقلاب های مختلف در تمام کشورهای جهان یاد کرد.
به مناسبت سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی مروری کوتاه می کنیم بر تحولات موسیقی ایران در دهه های اخیر.
از نقاط عطفی که در دوران شروع انقلاب اسلامی ایران موجود بود و می توان به آن نیز اشاره نمود سرودهایی است که توسط برخی از گروه های دانش آموزی و تشکل ها و نهادهای اجتماعی خوانده می شد و به نوعی ایجاد شور و نشاط انقلابی در قشر جوان و مردم کشورمان داشت، و روحیه ی مقاومتی و ایستادگی در برابر ظلم و جور رژیم شاهنشاهی در روح مردم تزریق می نمود.
از دیگر مسایلی که همیشه پژوهشگران حوزه انقلاب اسلامی به آن اشاره کرده اند، حضور گروه موسیقی در استقبال از حضرت امام خمینی (ره) بود ،که اتفاقا مورد توجه ایشان قرار گرفت و در واقع به عنوان یک موسیقی پاک و ارزشی توانست از یک شخصیت روحانی که رهبری یک انقلاب اسلامی را بر عهده دارد ،جلب رضایت نماید.

و همینطور در ادامه مسیر انقلاب اسلامی و در تکاپوی سر و سامان دادن به وضعیت کشور و ایجاد روحیه ی همدلی با اشعاری نظیر : “به لاله ی در خون خفته” و یا “ایران –ایران مواجه می شویم که در آن شاعر سعی بر گنجاندن مفاهیم انقلابی و ارزشی در سروده های خود دارد.
تا زمان هشت سال دفاع مقدس سیر سرودن ترانه هایی با محتوای ارزشی ادامه داشت و کشور از لحاظ تولید موسیقی مطابق با سبک و سیاق مردم جامعه و آرمانهای آن خود کفا بود. و قشر میانی مردم جامعه که در واقع همان کسانی بودند که کمک به پیروزی انقلاب اسلامی کردند از این نوع موسیقی استقبال بالایی داشتند.
در بحبوحه ی جنگ تحمیلی حضور امام راحل و بیانات ایشان باعث دل گرمی خانواده ها و جوانان غیور ایرانی می شد اما همیشه در کنار تمامی راهنمایی ها به یک نیرویی نیازمندیم تا عظم موجود در انسان را بر انگیزد و روحیه ی مقاومتی مورد نظر را القا کند.
اما این بار هم “موسیقی ارزشی ” آن هم با سبک و سیاق “حاج صادق آهنگران ” و “محمد گلریز” به میان می آید . قاطعانه می توان بیان کرد که این دو بزرگوار سهم عظیمی در موسیقی ارزشی دوران هشت سال دفاع مقدس داشتند و با گوش زد کردن غیرت جوان ایرانی در مضامین ترانه های خود سهم به سزایی در تهییج و ایجاد آمادگی در مقابله با دشمنان را بر عهده داشتند.

به ویژه “حاج صادق آهنگران” که به عنوان وزنه ی مهمی در حوزه موسیقی “هشت سال دفاع مقدس” محسوب می شود.
و اما وقتی دوران هشت ساله ی دفاع به اتمام می رسد کم کم حوزه ی موسیقی مقاومتی کشور از لحاظ تولید با کیفیت قبلی رو به رکود می رود.
به طوری که تا 15 الی 16سال پس از رحلت امام خمینی (ره)تولید موسیقی با افول مواجه شده و به ناچار کار به واردات در این حوزه کشیده می شود.
ورود موج موسیقی های پاپ غربی با سبک های مختلفی که هیچ تناسبی با رسومات ملت ایران نداشت گریبانگیر ملت انقلابی ایران شد .به طبع ورود این موج مبتذل دوباره ساخت موسیقی در ایران رواج گرفت اما این بار کارهای ساخته شده بر اساس همان مضامین غربی و ژانر کاری و حتی ساخت ملودی بر اسا س سبک های غربی بود.
دیگر خبری از روحیه ی مقاومتی در آهنگها و تبیین مضامین ارزشی نبود.مفاهیمی به خورد جوانان داده می شد که متاثر از سبک زندگی غربی بود.حتی در سالهای اخیر کار به جایی رسید که موسیقی های زیر زمینی جز علاقه مندی های اکثر جوانان ایرانی محسوب می شد.. و خوانندگان از این قبیل سبک ها به راحتی در کشور قدرت مانور داشتند ،حتی بدون کسب مجوز .اما چندی بعد در برابر حیرت همگان موسیقی با سبک راک به راحتی توسط تنها خواننده این گونه مجوز گرفت و بازار گرمی را هم برای خود به هم زد.
اما این آن هدف ی نبود که ما در پی ان بودیم با توجه به آنکه انقلاب کشور ایران دامنه ی وسیعی داشت و به نوعی انقلاب فرهنگی هم محسوب می شد انتظار می رفت که در ترانه ها از سوژه هایی استفاده شود که در خود کشور ما به ازای بیرونی داشتند و یا در واقع همان مضامین انقلابی و مذهبی که مورد نظر تمامی عالمان دینی بود.
اما ما همچنان در آهنگها به سمت عاشقانه هایی می رفتیم که خاکستری رنگ بودند و در انتها با شکست مواجه می شدند که این خود به خود اثرات مخربی را بر روحیه ی جوان شاداب و مستعد ایرانی داشت اما خوشبختانه در سالهای اخیر کشور ما شاهد رویش ها متعددی در زمینه های مختلف می باشد .رویش های علمی نظیر شهید داریوش رضایی نژاد و شهید مصطفی احمدی روشن که از نخبه های ایرانی در زمینه ی دانش صلح آمیز هسته ای محسوب می شوند.می توان قاطعانه گفت که رویش هایی از این قبیل را مدیون امام راحل و انقلاب شکوهمند اسلامی ایران هستیم که فرصت رویشی دوباره را به جوانان این مرز و بوم داد .جوانانی که امروز یک به یک شکوفا می شوند و تعدادی از انها این روزها بسیار مورد توجه مردم کشورمان قرار گرفته اند که در اخر به معرفی این عزیزان می پردازیم.
حامد زمانی در فروردین 1367 در شهر میمه اصفهان به دنیا آمد .این جوان ایرانی اولین کار خود را در سال 1384 با انتشار قطعه ی زینت آسمان با شعر و آهنگسازی خودش آغاز نمود و در طی این سالها مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرد اما نکته ی قابل توجه در کارنامه حامد زمانی ترانه ای است که توانست او را به همگان
معرفی نماید و در واقع حکم شناسنامه را برای کارنامه ی کاری وی داشته باشد .اثر فاخر “دیروز امروز فردا “با شعری از خود او .اکثر منتقدین حوزه موسیقی یکی از عوامل موفقیت حامد زمانی را توانایی وی در زمینه آهنگسازی و ترانه سرایی می دانند که این توانایی باعث میشود که او راحت تر بتواند سلیقه مخاطب را تشخیص بدهد.
و اما نکته ای که باعث شده ما بتوانیم به او به چشم یک رویش نگاه کنیم اظهارات وی می باشد. زمانی بارها و بارها اعلام نموده است که علاقه ای به خواندن ترانه هایی که این روزها به وفور یافت می شود و ما از آنها به نام عشق های خاکستری زمینی یاد کردیم ندارد.و لازم به ذکر است که ژانر کاری خود را موسیقی ارزشی نام نهاده است و به راستی که تاکنون از مواضع خود عدول ننموده .
شاید یکی از دلایل حمایت جوانان حزب اللهی همین سبک کاری وی و روحیه ی مقاومتی او در زمینه ی نشر آرمانها انقلاب اسلامی می باشد.
اما در سیزده آبان سال 1392 “حامد زمانی ” اثری را به نمایش عموم گذاشت که تحسین دوستان داخلی و دشمنی رسانه های خارجی نظیر “بی بی سی “، “من و تو “”و صدای آمریکا “را در پی داشت اگرچه نمی توانیم چشم پوشی کنیم از رسانه های داخلی ای که به دلیل منافع خود شمشیر را برای مقابله با این جوان از رو بسته بودند .
سیزده آبان ماه روز رو نمایی از ترانه ی به یاد ماندنی مرگ بر آمریکا با شعری از دکتر محمد مهدی سیار که او هم از رویش های اخیر در حوزه سرودن شعر محسوب می شود بود.
آهنگ زیبای “مرگ بر آمریکا ” با استقبال بی نظیری توسط شخصیت های برجسته ی ایرانی رو به رو شد. پس از مدتی که از انتشار این ترانه گذشت حامد زمانی این توفیق را پیدا نمود تا دیداری با رهبر فرزانه انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای داشته باشد که در این دیدار رهبری عظیم الشان ضمن تحسین وی بابت ساخت ترانه مرگ بر آمریکا او را به ادامه دادن مسیر ارزشی اش تشویق و ترغیب نمود. هر چند حامد زمانی در زمینه سرودن شعر دستی بر اتش دارد و انصافا هم ترانه هایی ناب را سروده است اما تجربه ثابت کرده است که ترکیب محمد مهدی سیار و حامد زمانی همیشه آثاری را رقم می زند که با استقبال بسیا ربسیار بالایی مواجه میشود پس می توانیم از محمد مهدی سیار به عنوان یکی از برگ های برنده حامد زمانی یاد کنیم .محمد مهدی سیار خود جوانیست متعهد و انقلابی که متولد سال 1360 در تهران می باشد. در سال 1389 کتاب وی با عنوان “حق السکوت ” توانست کتاب شعر برگزیده سال شود و این خود مهر تاییدیست بر توانایی بی نظیر سیار در سرودن شعر هایی با مضامین فاخر.
اما این روزها که حامد زمانی به شدت مشغول خواندن ترا نه های انقلابی می باشد فرصتی است برای تمام مسولان تا به این نتیجه برسند که چرا نباید تعدا بیشتری از این قبیل هنرمندان انقلابی داشته باشم ؟چرا نباید دیگر دوستان خواننده مان این دغدغه را داشته باشند تا با صدای بلند ارمانهای خود را فریاد بزنند و به قول خود “حامد زمانی ” صدای بی صداها شوند .
بی صداهایی که هشت سال جانانه در مقابل هجوم بی امان دشمنان خارجی ایستادگی کردند و تن به ذلت ندادند.اما این روزها کمی تامل بر حال مریض حوزه موسیقی کشور بد نیست .رویش هایی نظیر این جوانان باید حمایت شوند تا فرصت جهانی شدند داشته باشند.باید یادمان باشد جهانی شدن امثال زمانی ها نه تنها به ضرر ما نیست بلکه این فرصت را به ما خواهد داد که آرمانهایی که امام (ره) به خاطرش قیام نمودند .و رهبری بزرگوار همیشه سعی بر تبیین آن داشتند به گوش تمامی جهانیان برسد و ابر قدرتهای پوشالی جهان نظیر آمریکا و اسراییل بدانند که جوانان ایرانی هنوز هم پایبند به آرمانهایشان هستند.
ایکاش این روزها بیشتر در دادن مجوز به خوانندگانمان دقت کنیم تا بعدها متحمل خسارت هایی نظیر اتز بین رفتن ارزش های اسلام ناب محمدی نشویم .
در پایان برای تمامی شاعران و خوانندگان ایرانی آرزوی توفیقات روز افزون داریم و امید واریم تا روزی فرا رسد که شاهد “زمانی ها ” و”سیار های ” بیشتری باشیم.

منبع: سایت سنگری در دیار باران