کبوتــرانـه در هـــوای حلب

راه‌نوا- زندگی مردم ایران از گذشته‎‎های دور با هنر و هنرمندی عجین شده به‌طوری که سال‎‎های متمادی است که ارتباط تنگاتنگی با هنر و هنرمندان دارند.

از طرفی اهالی هنر این مرز و بوم نیز در رشته‌های مختلف هنری مانند موسیقی، نویسندگی، تئاتر و نمایش‌، پیام‌های خود را در مناسبت‌های مختلف به مردم رسانده و تاثیر مثبت و بازتاب خوبی را هم از آنها دریافت کرده‌اند.

یکی از مواردی که این روزها از سوی برخی هنرمندان کشورمان مورد توجه قرار گرفته حوادث و اتفاقات روی داده در کشور سوریه و این اواخر در شهر حلب است به طوری که سعی دارند که حس انسان‎‎دوستی خود را از طریق قلم، موسیقی و عکس در قالب هنر به مردم جهان منتقل کنند.

 «باشگاه ترانه و موسیقی راه» با استفاده از زبان موسیقی، نماهنگی را به مناسبت آزادسازی شهر «حلب» سوریه با نام «کبوترانه» در فضای مجازی منتشر کرده که با استقبال خوب مخاطبان روبه‌رو شده است.

روزنامه «همشهری» برای آشنایی بیشتر با خواننده یزدی این اثر و همچنین گفت‎وگو درباره آن به سراغ «حمیدرضا استادیان» آهنگساز و خواننده آن رفت و با وی گفت‌وگو کرد که مشروح آن را در زیر می‎‎خوانید.

چگونه وارد عرصه هنر شدید؟

در سن نوجوانی از طریق استعدادیابی که در مدرسه راهنمایی ما صورت گرفت، وارد عرصه موسیقی شدم و چند ده قطعه از ترانه‎‎های محلی یزد در قالب آلبوم‎های «عروس کویر» و «شهر یزد ما» منتشر و از طریق رادیوی یزد هم در همان سال‎‎ها پخش شد.

چندی بعد به دلیل افت تحصیلی ناشی از خوانندگی و همچنین مخالفت خانواده‌‌ام، فعالیت در عرصه موسیقی را کنار گذاشتم و به ادامه تحصیل و فعالیت در حوزه رسانه پرداختم و اکنون نیز کارشناس روابط عمومی و ارتباطات هستم و پس از سال‎‎ها خوشحالم که اینبار با ذهنی آماده‌‌تر، درک بهتر از موسیقی و تجربه‎‎ای به مراتب بیشتر از زمان نوجوانی، به فعالیت در حوزه موسیقی بازگشتم.

البته باید اشاره کنم که در همه این سال‎‎ها، جدا از فعالیت جدی در حوزه موسیقی، در ایام محرم هم برای هیات‎‎های سینه‌‌زنی در یزد افتخار نوحه‎‎خوانی را داشتم و در بسیاری از این سال‎‎ها، ملودی‎‎های نوحه‌‌هایم را هم خودم ساختم.

همچنین از سال ۸۱ وقتی در مقطع تحصیلی دبیرستان بودم، وارد حوزه رسانه شدم و از خبرگزاری دانش‎‎آموزی «پانا» کار خبرنگاری شاخه ورزشی را شروع کردم و امروز سردبیر نخستین و تنها هفته نامه ورزشی استان یزد هستم و معتقدم «قلم و نویسندگی» هم رشته‎‎ای از هنر است.

اخیراً ترانه‌ای با عنوان «کبوترانه» با صدای شما درباره حوادث اخیر سوریه و همچنین آزاد سازی شهر «حلب» در فضای مجازی منتشر شده، هدف از ساخت و انتشار این ترانه و نماهنگ چه بوده است؟

این کار به سفارش و تولید باشگاه ترانه و موسیقی راه در تهران ساخته و منتشر شد و زحمت اصلی این اثر را دوستان خوبم در این باشگاه کشیدند و من تنها توفیق خواندن این اثر را داشتم که از این بابت خوشحال هستم.

به طور کلی معتقدم هنر، درگیر کردن احساس توام با ارسال پیام به مخاطب است و هنرمند می‌تواند از طریق هنر که همان نمایش، متن یا موسیقی است، پیام‌های خود را به مردم منتقل کند لذا با توجه به اتفاقات تلخ و تامل برانگیز سوریه، خوشحالم که از طریق این اثر، صدای حمایت خود را به مدافعان حرم و سایر مردم میهنم رساندم.

در انتقال پیام به مردم در این نماهنگ موفق بوده‌اید؟

مردم مخاطبان اصلی هنرمندان هستند و استقبال خوبی از این ترانه شد ولی با توجه به حساسیت‎هایی که در انتخاب و محتوای شعر و همچنین ملودی و تمام مراحل ساخت این نماهنگ وجود داشت، امیدوارم توانسته باشیم پیام خود را به مردم منتقل کنیم.

ساخت این نماهنگ چه مدت طول کشید و چه کسانی در انتشار آن با شما همکاری کردند؟

باشگاه ترانه و موسیقی راه در تهران که فعالیت‎‎های خوب و ارزشمندی در زمینه احیای موسیقی انقلاب انجام می‎دهند، بانی و سرمایه‌‌گذار و تهیه‎‎کننده این اثر بودند که بدین وسیله از آنها به خاطر اعتماد و حمایتشان قدردانی می‎‎کنم.

ساخت این اثر حدود ۵ ماه طول کشید و بیشترین زمان، صرف اصلاح شعر و تلاش برای انتقال راحت‎‎تر پیام از طریق این ترانه به مخاطبان شد که جا دارد از «جواد اسلامی» شاعر توانمند و مشهدی این اثر تشکر و همچنین از «مهدی سیار» و «مصطفی عابدی اردکانی» که در اصلاح شعر کمک کردند، قدردانی کنم.

ملودی و آهنگ این اثر که ایده اولیه آن از خودم بود در «باشگاه خوانندگان جوان راه»، مورد ارزیابی و نقد خوانندگان توانمند و دوستان خوبم قرار گرفت و پس از اعمال نظر کارشناسی به مرحله تولید رسید و مراحل تولید با وسواس خاصی پیش رفت و زحمت تنظیم این اثر را دوست بسیار خوبم «نوید صالح زاده» کشید.

فراموش نشود که نماهنگ زیبای این اثر از تصاویر ناب و دیده نشده حلب و مدافعان حرم تهیه شده بود که لازم است از تلاش همکاران بی‎‎ادعایم در «باشگاه ترانه و موسیقی راه» تشکر کنم.

به نظر شما دغدغه مهم یک هنرمند در زمینه موسیقی چیست؟

دغدغه یک هنرمند، نبود حمایت لازم و فراهم نشدن فرصت و شرایط برای نشان دادن ظرفیت و استعدادهای اوست. معتقد هستم در همین استان یزد، هنرمندان خوب و زیادی در زمینه‌‌های مختلف داریم اما آن گونه که باید حمایت درستی از آنها نمی‌شود و متاسفانه برخی از آنها مجبور می‌شوند برای ابراز توانمندی‌‌های خود در مسیر اشتباه قدم بردارند.

برای دیدن و دریافت کردن این اثر اینجا را کلیک کنید.

منبع: همشهری یزد