سی سال فریاد
اشاره: نمیتوان نام گروه موسیقی پرآوازه و مشهور «پینک فلوید» را آورد ولی از «راجر واترز» صحبتی نکرد. راجر واترزی که با همکاری دیوید گیلمور، نیک میسن و ریچارد رایت در دههی 1970 این گروه را به اوج خود رساند و آن را جهانی کرد.
راجر واترز سعی کرده تا با استفاده از ابزار موسیقی و با برگزاری کنسرتهای معروف «دیوار» در سراسر دنیا، از مظلومان جهان به خصوص ملت فلسطین دفاع کند و به همین دلیل نام او در موسیقی دنیا به نمادی برای مبارزه با رژیم صهیونیسم تبدیل شده است.
نه بایکوت رسانههای غربی و نه تحریمهای کنسرتهای او توسط جامعه یهود به خاطر آنچه که «تبلیغات ضدیهود» میخوانند، نتوانست او را از این هدف؛ یعنی دفاع از مردم مظلوم فلسطین منصرف کند.
اکنون که ساکنان اصلی فلسطین در ایام انتفاضه سوم برای آزادی سرزمین خود به سر میبرند، بهترین زمان است تا نگاه کوتاهی به برخی آثار و فعالیتهای ضدصهیونیستی این خوانندهی مشهور داشته باشیم.
راجر واترز (Roger Waters) زادهی ۶ سپتامبر (۱۹۴۳)، خواننده،ترانه سرا و آهنگساز انگلیسی است. او در کنار نیک میسن و ریچارد رایت از اعضای موسس پینک فلوید بوده است. خلاقیت واترز در پدید آوردن سبک خاصی از موسیقی سایکدلیک راک موج جدیدی را در جامعه موسیقی دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی به راه انداخت. از واترز به عنوان یکی از خلاقترین آهنگسازان، ترانهسرایان و تهیهکنندگان تمام تاریخ موسیقی راک یاد میکنند.
او بین سالهای ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۵ به عنوان عضوی از گروه پینک فلوید و در پوشش نوازندهٔ گیتار بیس و خواننده فعالیت میکرد. پس از جدایی سید برت، وی به عنوان ترانهسرا و مفهوم دهنده اصلی آلبومهای پینک فلوید نقش عمدهای ایفا کرد و توانست در دههٔ ۷۰ میلادی همراه با پینک فلوید، با عرضه آلبومهای مفهومی «نیمهٔ تاریک ماه»، «کاش اینجا بودی»، «جانوران» و «دیوار»(۱۹۷۹) موفقیتهای بینالملی چشمگیری به دست آورد؛ به طوری که تا سال ۲۰۱۳، این آلبومها بیش از ۲۵۰ میلیون نسخه در سرتاسر جهان فروختهاند که از این تعداد تنها ۷۴٫۵ میلیون نسخه مختص ایالات متحده بوده است.
واترز در سال ۱۹۸۵ قصد انحلال پینک فلوید را داشت اما به دلیل اختلافات ایجاد شده بین اعضا پیرامون این مبحث، کار به دادگاه کشیده شد که در نهایت، اعضای باقیمانده توانستند در سال ۱۹۸۷ حق استفاده از نام پینک فلوید را بدست آورند. حدود هجده سال تمام اعضا هیچ اجرایی با حضور هر چهار عضو پینک فلوید نداشتند.
واترز پس از ترک گروه، پروژه شخصی خود را شروع کرد و به ساخت آلبومهای استودیویی «مزایا و معایب اتواستاپ زدن»، «رادیو کیاس» و «تفریح تا سرحد مرگ» و اجرای کنسرت به صورت انفرادی روی آورد. او یکی از بزرگترین کنسرتهای تاریخ به نام «دیوار برلین» را در سال ۱۹۹۰ (میلادی) برگزار کرد که حدود ۲۰۰،۰۰۰ شنونده آن را از نزدیک به تماشا نشستند. او در سال ۱۹۹۶ وارد «تالار مشاهیر راک اند رول» ایالات متحده شد و در سال ۲۰۰۵ به «تالار مشاهیر راک اند رول انگلستان» راه پیدا کرد.
در سال ۲۰۰۵، وی اُپرایی به نام «کا ایرا» را نوشت که از موضوع انقلاب کبیر فرانسه الهام گرفته شده است. اواخر همان سال، ۲ ژوئیه در لندن، واترز در کنسرت «لایو ۸» شرکت کرد و پس از ۲۴ سال، اجرایی را در کنار سه عضو دیگر پینک فلوید انجام داد. واترز از سال ۱۹۹۹ چندین تور به صورت شخصی برگزار کرده و در تور ۲۰۰۶-۲۰۰۸ به صورت کامل آلبوم «نیمه تاریک ماه»، را زنده اجرا کرد. او تور دیوار خود را در سال ۲۰۱۰ آغاز کرد و در سال ۲۰۱۱ گیلمور و میسن برای اجرای آلبوم در لندن به او پیوستند. این تور او در سال ۲۰۱۳ به پرسود ترین تور برگزار شده توسط یک هنرمند تکنفره تبدیل شد.
این موسیقیدان که در حوزههای آهنگسازی، شاعری، خوانندگی، تهیهکنندگی و نواختن گیتار بیس، فعالیت میکند در سبکهایی چون «پراگرسیو راک»، «سایکدلیک راک»، «آرت راک»، «هارد راک»، «آوانگارد» و «اپرا» کار کرده است.
راجر واترز همواره میکوشد با آثارش شنوندگان و مخاطبان خود را تکان داده و ذهن آنان را بیدار کند. ترانههای او با وجود اینکه از مضامین پررنگ فلسفی بهره میبرند اما همواره به گونهای روایت میشوند که شنونده به راحتی قادر به فهم و درک پیامها است. جدایی از ریشه، غریبگی، جنگ و بیخانمانی انسان معاصر از جمله موضوعاتی است که او سعی دارد در آثارش به آنها بپردازد. ترانهی «بدرود، ای آسمان صاف» از آلبوم دیوار، یک نمونه از این آثار است.
«بدرود ای آسمان صاف» از آلبوم دیوار دانلود
نقدهای اجتماعی و اخلاقی هم یکی از عناصر همیشگی ترانهها و ساختههای راجر واترز است. آلبوم مفهومی اخیر او با عنوان «Amused to death» رسانههای غرب را به باد انتقاد میگیرد و از اطلاعرسانی نادرست و کتمان حقیقت توسط آنها سخن میگوید.
به هر حال راجر واترز، موسیقیدان برجسته سبک راک، این سالها به عنوان شخصیتی شناخته شده که سالیان سال از مخالفان سیاستهای رژیم صهیونیستی در برابر فلسطینیان است؛ واترز در مقاطع مختلف و صحبتهای مکرر، دولت اسرائیل را با دولت آفریقای جنوبی در زمان آپارتاید (تبعیض نژادی) مقایسه کرده و میکند.
اینها نخستین عکسالعملهای راجر واترز ستاره موسیقی راک و چهره برجسته گروه پینک فلوید در برابر مسائل سیاسی و اجتماعی نبوده است. او همواره در صحنه سیاسی نیز فعال بوده؛ برای مثال او از سیاستهای تهاجمی جرج دبلیو بوش، رئیسجمهور آمریکا در افغانستان و عراق یا سرکوب جنبشهای دموکراسیخواهی در چین انتقاد کرده است.
بدین ترتیب ستاره جهانی پینک فلوید همواره از نظر سیاسی چهرهای بحثبرانگیز قلمداد میشود و به همین دلیل با نوعی بایکوت رسانهای توسط دنیای غرب مواجه شده است. بدیهی است که پرداختن به وجوهی از عقاید و عکسالعملهای چنین هنرمندی، به معنای پذیرش کامل اعتقادات او نیست، اما پرداختن به حقایقی ناگفته حول محور یک شخصیت جهانی از این نظر برای ما اجتناب ناپذیر است که دیگر ابعاد شخصیتی و اعتقادی واترز در سطح وسیع جهانی حتی به شکل مبالغه آمیز خود، مورد پرداخت رسانهها قرار گرفته است؛ در آنچه که امروز آن را جنگ نرم رسانهای میخوانیم، پرده برداشتن از همه حقایق، شاید وظیفهای است که بهترین سلاح باشد.
راجر واترز با «آلون هادر»، خبرنگار صهیونیست یک روزنامه طرفدار رژیم اشغالگر قدس مصاحبه کرد و بیپروا اعتقاداتش را درباره رژیم صهیونیستی به زبان راند؛ کاری که در غرب از کمتر کسی بر میآید.
در بخشی از این مصاحبه او با اشاره به دیوار حائل رژیم صهیونیستی در سرزمینهای اشغالی گفت: دیوار شما صد برابر وحشتناکتر از دیوار برلین است. در حالیکه دیوار برلین سالها قبل ویران شده، دیوار حائل شما هنوز وجود دارد.
جامعه یهود بارها کنسرتهای او را به خاطر آنچه که «تبلیغات ضدیهود» میخوانند، تحریم میکنند. واترز در سال 2006 میلادی، به درخواست فلسطینیها، کنسرتش را از شهر تلآویو در سرزمینهای اشغالی، به دهکده عربنشین «نوه شالوم» منتقل کرد.
او پس از دیدار از غزه، از مهمترین حامیان کمپین بایکوت اسراییل بوده است و با شعری با عنوان «ما نیازی به کنترل نداریم» که اقتباسی از شعر مشهور «پینک فلوید» از آلبوم «دیوار» بود، رژیم صهیونیستی را مورد خطاب قرار داد.
«آجری دیگر در دیوار/2» از آلبوم دیوار دانلود
در سیامین سالگرد انتشار آلبوم «دیوار»، راجر واترز توری را برگزار کرد و آلبوم «دیوار» را مانند یک داستان بر روی صحنه برد. او قصد دارد تا نسل جدید را با این آلبوم کمنظیر آشنا کند.
راجر واترز تصمیم دارد اجرایی جدید و بیانی نو از قطعهی فراموش نشدنی «دیوار» خلق کند. او معتقد است که اجرای دوباره، از دو جهت اهمیت بسیاری دارد. پیش از هر چیز بهخاطر پیام سیاسی و اجتماعی آلبوم «دیوار».
واترز در مصاحبهای گفته است: «آلبوم دیوار و قطعات آن در زمان جنگ ویتنام خلق و اجرا شدند. هماکنون نیز در عراق یا افغانستان جنگ وجود دارد. بنابراین پیام ضدجنگ آلبوم دیوار هرگز کهنه نمیشود.»
خواننده و آهنگساز کهنهکار گروه پینک فلوید در کنسرت «دیوار» از یک خوک بادکنکی استفاده می کند. همین مساله باعث شده است یک گروه از یهودیان آلمانی تصمیم بگیرند کنسرت رهبر سابق گروه پینک فلوید را تحریم کنند. آنها ادعا کردهاند که این پسزمینه نمادی ضد یهودی است.
«میشل سنتی-هایس» مدیر جامعه یهودیان دوسلدورف به همین دلیل درخواست کرده کنسرتهای راجر واترز تحریم شود. او در اعلامیه ای خواستار این تحریم شده و از وارتز به عنوان یک ضد یهود و ناسیونال سوسیالیستی که قصد آتش افروزی دارد نام برده است. واترز انگلیسی حدود 200 کنسرت با همین فرم اجرا کرده و هر بار انتقادهایی مبنی بر ضدیهودی بودن خود را رد کرده و تاکید کرده که او «ضداسراییل» است.
در تاریخ 3 ژوئن سال 2010 راجرز واترز نمونهای جدید از آهنگ معروف «we shall overcome» (ما غلبه خواهیم کرد) را برای حمایت از مردم فلسطین و اعتراض به حملات رژیم صهونیستی منتشر کرد. این موزیک توسط خود او و در شبکه اجتماعی YouTube منتشر شد.
او در مورد این آهنگ نوشت: من در شرایطی قرار گرفتم که مناسب دیدم باید نمونه جدیدی از این آهنگ را مخصوص مردم فلسطین منتشر کنم. وی افزود: طرفداران صلح دنیا میخواهند که برای کمک به مردم فلسطین به غزه بروند اما مصر که از طرف «آمریکا و اسرائیل» حمایت میشود راه این کمکها را سد کرده است.
«ما پیروز خواهیم شد» دانلود
با افزایش اقدامات و جنایتهای سران رژیم صهیونیستی، راجر واترز خواننده، آهنگساز و نوازنده مشهور انگلیسی در نامهای سرگشاده خطاب به اهالی موسیقی در سراسر جهان خواستار تحریم فرهنگی رژیم صهیونیستی شد.
این هنرمند هفتاد ساله و عضو سابق گروه پینکفلوید در این نامه نوشته است: «اکنون که دولتهای ما یا ناتوانند یا تمایلی برای اقدام علیه اسرائیل ندارند، من از شما هنرمندان دعوت میکنم در این کارزار به من و هزاران هنرمند دیگر در سراسر جهان بپیوندید تا یک تحریم فرهنگی علیه اسرائیل را اعلام کنیم. اسرائیل به خاطر نقض گسترده حقوقبشر و قوانین و مقررات بینالمللی از سوی سازمانهای جهانی، نهادهای حقوق بشری، مقامات سازمان ملل و دادگاه بینالمللی گناهکار شناخته شده است. برادران و خواهران عضو جامعه مدنی جهانی، لطفا برای اعلام علنی مخالفت خود با آپارتاید اسرائیل در سرزمینهای اشغالی فلسطین، با ما همراه شوید.»
وی همچنین خواستار این شده است که هنرمندان تا زمانی که رژیم اسرائیل قوانین و مقررات بینالمللی و حقوق بشری را رعایت نمیکند، از هرگونه اجرا یا برگزاری نمایشگاه در سرزمینهای اشغالی خودداری کنند و هیچ جایزهای را از مقامات اسرائیلی و موسسات تحت حمایت آنها نپذیرند. البته این درخواستها تنها محدود به مسائل فرهنگی نمیشود؛ به گونهای که از سال 2002 تاکنون کمپینی با حمایت دانشمندان انگلیسی راه افتاده که هدف آن تحریم علمی اسرائیل است. « استفان هاوکینگ» و «نوام چامسکی» از جمله چهرههای سرشناس این کمپین هستند.
راجر واترز، یکی از خوانندههای آمریکا را خطاب قرار داده و به او پیشنهاد کرده که از اجرای کنسرت در آمریکا به نشانه حمایت از مردم غزه و محکوم کردن جنایات اسرائیل بپرهیزد. او در این نامه اسرائیل را استعمارگر نامیده است. واترز در نامهاش از «نیل یانگ» بهعنوان یکی از قهرمانان خود یاد میکند که ترانههایش عشق و انسانیت را ترویج میکند و از او میخواهد مانند بزرگانی چون «جان لنون» عضوی از گروه معروف بیتلها، که خوانندهای ضدجنگ بود، عمل کند و با حضور نیافتن در فلسطین اشغالی، بهگونهای اعتراض خود به این رژیم را نشان دهد.
او معتقد است، با حضور چهرههای مشهوری چون نیل یانگ در فلسطین اشغالی، او به نحوی بر اقدامات اسرائیل صحه میگذارد، راجر واترز همچنین در برنامهای تلویزیونی، اقدامات رژیم صهیونیستی را جنایتی حساب شده خواند.
او مینویسد: «نیل یانگ عزیز، باور نمیکنم تو به ساکنان اصلی فلسطین پشت کنی و با این کارت به اقدامات رژیم آپارتاید و استعمارگری مشروعیت ببخشی که مردم اصلی این سرزمین را از کشورشان بیرون رانده و آنها را آواره کرده است.»
خاخام شمولی بوتیچ در مقالهای در نیویورک آبزرور دیدگاههای واترز را «گستاخانه و آشکار ضدیهود» دانست و نوشت: «آقای واترز، نازیها یک رژیم نسلکُش بودند که شش میلیون یهودی را قتل عام کردند. اینکه شما اینقدر گستاخ هستید که یهودیها را با اهریمنانی که در حق آنها مرتکب جنایت شدند، مقایسه میکنید نشان میدهد که شما نه به ضوابط اخلاقی پایبند هستید و نه قلب دارید. شما اصلا روح ندارید!»
«بون جووی» یک گروه راک آمریکایی است. آنها اخیرا در سرزمینهای اشغالی فلسطین (اسرائیل) کنسرتی را برگزار کردند. خواننده اصلی این گروه یعنی «بون جووی» به یکی از رسانههای اسرائیلی میگوید: همیشه میخواستم به اسرائیل بیایم اما این موقعیت پیش نیامده بود.
چند روز بعد از گفتههای بون جووی، راجر واترز که به عنوان یکی از مطرحترین هنرمندان جهان شناخته میشود، با انتشار نامهای اعتراض خود را به این گروه برای برگزاری کنسرت در اسرائیل اعلام کرده است. متن این نامه را در ادامه میخوانید:
«نامهای به بون جووی، گروه پاپ
جون بون جووی، دیوید براین و تیکو تورس عزیز
گاهی پیش از این با جزئیات مجابکننده نامههایی را به همکاران در عرصه صنعت موسیقی نوشتهام و آنها را تشویق کردهام که با اجرا در اسرائیل به سیاستهای آپارتایدی دولت اسرائیل کمک نکنند. نظرات هفته پیش جون را در یدیعوت آحارونوت میخواندم.
من وقت خودم را با موازیکاری با دیگران در همراهی با آپارتاید در جنوب آفریقا و اقدام اخلاقیای که بسیاری از هنرمندان انجام میدهند، تلف نمیکنم درحالی که صدها نفر از آنها در مقابل دههها ستم اسرائیلیها در برابر فلسطینیها ایستادهاند.
پس تغییری وجود ندارد. شما میخواهید که با گروهتان در تاریخ ۳ اکتبر 2015 کنسرت برگزار کنید. شما خودتان ایستادن کنار چیزی را میسازید.
شما شانه به شانه میایستید
با شهرکنشینان (اسرائیلی) که کودکی را سوزاندند
با راننده بولدوزری که راشل کوری را خُرد و له کرد
با سربازی که به پاهای بازیکن فوتبال شلیک میکند.»
عضو اصلی گروه پینک فلوید، در مصاحبه خود خاخامهای اسرائیلی را «عجیب و غریب» توصیف و آنها را متهم کرد که اعتقاد دارند فلسطینیها و دیگر اعراب خاورمیانه «مادون انسان» هستند.
او با اشاره به مسئله هولوکاست گفت: «خیلیها بودند که وانمود کردند از 1933 تا 1946 چیزی به اسم سرکوب یهودیها وجود نداشته است. پس این یک سناریو تازه نیست. با این تفاوت که این بار این فلسطینیها هستند که به قتل میرسند.»
واترز که در برنامه «ستردی نایت» در نیویورک صحبت میکرد، دیدگاه خاخام بوتیچ درباره خودش را رد کرد و گفت: «من خاخام بوتیچ را نمیشناسم و این آمادگی را هم ندارم که با او وارد مسابقه بد و بیراه گفتن شوم، اما این را میگویم که نه با یهودیها دشمنی دارم و نه با اسرائیلیها. یهودستیز هم نیستم، اما خط مشی دولت اسرائیل در سرزمینهای اشغالی و غزه را محکوم میکنم. این سیاستها غیراخلاقی، غیرانسانی و غیرقانونی است. تا وقتی دولت اسرائیل این سیاستها را ادامه بدهد، به اعتراضات مسالمتآمیز خود ادامه میدهم.»
او ادامه داد: «اگر خاخام بوتیچ بتواند توجیهی برای سیاستهای دولت اسرائیل داشته باشد، به حرفهایش گوش میکنم. بحث در دفاع از سیاستهای این دولت دشوار است. برای همین مدافعان اغلب از یک تاکتیک انحرافی استفاده میکنند. آنها مرتب منتقدان را به حوزه عمومی میکشانند و آنها را به یهودستیزی متهم میکنند.»
راجر واترز در همه کنسرتهایش به اسرائیل تاخته و جنایات این رژیم غاصب را محکوم کرده. اکنون او در کنسرتهایش، دیواری را روی صحنه به تصویر میکشید که روزگاری نماد تمام زنجیرهایی بود که قدرتهای خودکامه بر دست و پای انسان بسته بودند و اکنون تو را یاد دیوار حائل در کرانه باختری میاندازد. در این چند سال همیشه همراه و همنوا با فلسطین بوده، حتی روزی در کنار محمود عباس به نشانه حمایت از مردم مظلوم فلسطین در یکی از جلسات سازمان ملل حاضر شد.
در پایان میتوانید نمونههایی از اجرای کنسرت دیوار توسط «راجز واترز» را مشاهده و در صورت تمایل آنها را دانلود نمایید.
اجرای کنسرت دیوار در ورزشگاه المپیکو رم سال 2013 / دانلود
اجرای کنسرت دیوار در لندن / دانلود
منبع: اختصاصی «راهنوا»
نظرات