سلاحی به نام سرود

راه‌نوا-  سی و نهمین نشست فیلمسازان جوان سینمای انقلاب اسلامی، با بررسی فعالیت‌های مردمی پشت جبهه و با نمایش مستند «گروه کوچک ما» با حضور فرود عوض‌پور، کارگردان مستند و دکتر والی‌زاده از اعضای گروه سرود نوجوانان لرستان در دوران جنگ تحمیلی برگزار شد.

این مستند به کارگردانی فرود عوض‌پور، موفق به دریافت فانوس پنجمین جشنواره مردمی فیلم عمار در بخش حرکت‌های خودجوش مردمی شده بود.

مستند «گروه کوچک ما» در مورد یک گروه از نوجوانان استان لرستان است که با شروع جنگ تحمیلی گروه سرود تشکیل داده‌اند و با حضور در مناطق عملیاتی و پشت جبهه‌ها در جهت افزایش روحیه رزمندگان تلاش می‌کردند.

نقش آفرینی ۱۲ ساله‌ها با سلاح سرود در جنگ

دکتر والی‌زاده از اعضای گروه سرود نوجوانان لرستان در زمان جنگ تحمیلی در این نشست، گفت: جنگ زوایای مختلفی داشت، جنگ، تنها آنهایی که سلاح به دست داشتند، نبود بلکه آنهایی هم که خانواده‌هایشان در پشت جبهه فعالیت داشتند و فضای اجتماعی را آماده می‌کردند، جزو جنگ بودند.

وی ادامه داد: این گروه سرود که میانگین سنی آن‌ها ۱۲-۱۳ سال بیشتر نبود، از سال ۶۴ تا پایان جنگ در فضای جنگ با هنر شعر و موسیقی در خدمت جنگ بود، به طوری‌که در همه اعزام‌ها، تشییع پیکر شهدا و فضای قبل از عملیات که فضای حسی و هیجانی که باید شکل می‌گرفت، حضور داشت.

والی‌زاده افزود: استاد عیسی سپهوندی که از موزیسین‌ها و هنرمندان شناخته شده غرب کشور بود، این گروه سرود را تشکیل داد و چون از ما شناخت داشت و دنبال استعدادها بود تا در فضای حرفه‌ای‌تری کار شود، از من هم برای حضور در گروه سرود، دعوت کرد و من از اوایل سال ۶۵ در همه اجراها و فعالیت‌های گروه، اعم از مناطق عملیاتی یا پشت جبهه حضور داشتم.

ماجرای اجرای سرود در ورزشگاه آزادی

والی‌زاده درباره اجرای شاخص گروه در استادیوم آزادی، هنگام اعزام لشکر محمد رسول الله^(ص) بیان کرد: در سال ۶۵ اعلام شده بود که سال سرنوشت‌ساز جنگ است و قرار است نتیجه جنگ، مشخص شود، بنابراین عملیات‌های کربلای ۴ و ۵ در دستور کار قرار گرفت، اما قبل از اعزام رزمندگان مقرر شده بود که آن‌ها در ورزشگاه آزادی حاضر شوند و پس از آن به مناطق عملیاتی فرستاده شوند.

وی ادامه داد: با توجه به این که قرار بود فضای حماسی شکل بگیرد، سراغ گروه ما آمدند و ما همراه با سپاه ۱۰۰هزار نفری لشکر محمد رسول الله^(ص) به جبهه‌ها اعزام شدیم ولی آن روز، گروه ما از ساعت چهار و نیم صبح تا بعد ظهر ـ که همه سخنرانی‌ها و رژه اجرا شد ـ بدون پذیرایی بیش‌تر از ۱۰ ساعت برنامه برای ایجاد فضای حماسی اجرا کرد.

این عضو گروه سرود نوجوانان لرستان افزود: اجرای ورزشگاه آزادی، مهم‌ترین اجرای این گروه بود که بعد از اجرا، در مطبوعات و رسانه‌های آن موقع هم بازتاب زیادی داشت و الان هم تصویری از آن به شکل تندیسی بزرگ در ایستگاه مترو امام خمینی^(ره) نصب شده است.

تصاویر گروه سرود؛ از پشت جلد دفاتر تا تیتراژ خبر سیما

والی‌زاده در بخش دیگری از سخنانش، اظهار داشت: تعدای از تصاویر اجرای گروه سرود در ورزشگاه آزادی، پشت جلد برخی از دفترچه‌ها چاپ شده است و لحظاتی از این اجرا، سال‌ها بخشی از شروع اخبار شامگاهی بود و سال‌های سال با آن اجرا و تصاویر، ما را می‌شناختند.

با سلاح سرود می جنگیدیم

 والی‌زاده درباره شهرت و شناخت مردم از این گروه سرود، بیان کرد: آن سال‌ها، سال‌های کسب رزومه و ایجاد شهرت نبود، فقط حس می‌کردیم که خداوند عنایتی کرده و ما می‌توانیم هنرمان را به جامعه عرضه کنیم، یعنی زیبایی و حظ درونی ما به این سمت بود که ما هنری داریم که جامعه به آن نیاز دارد و این برای ما قشنگ بود، اما از این‌ که همه ما را می‌شناختند، لذت نمی‌بردیم، لذت ما اجرای کار بود، این‌که هنر ما دیده شده و موثر بود.

عضوگروه سرود سال‌های دفاع مقدس ادامه داد: فکر می‌کردیم در سنین ۱۲-۱۳ سالگی که کسی تفنگ به دست ‌نمی‌گیرد، ما می‌توانیم با زبان هنرمان، سهمی در جنگ داشته باشیم.

هنر باید دوباره مردمی شود

والی‌زاده در قسمت دیگری از سخنانش، در خصوص دیدار اعضای گروه سرود با مقام معظم رهبری، گفت: بعد از حضور رزمندگان لشکر محمد رسول الله^(ص) در ورزشگاه آزادی، خدمت ایشان که رییس جمهور بودند رسیدیم و رهبری، چند دقیقه به طور ویژه، درباره گروه و مرحوم سپهوندی صحبت کردند و با اشاره به نقش هنر در جامعه، از گروه قدردانی کردند و این ارزشمند است کسی که در جایگاه کلان مدیریت کشور قرار دارد، متوجه ارزش هنر و ارزش کار یک گروه سرود کوچک باشد.

والی‌زاده تصریح کرد: حضور در این جلسه برای ما هدیه بود و به غیر از این، چفیه و سربند هم، جزء هدایای این دیدار بود.

عضو گروه سرود نوجوانان لرستان، اظهار داشت: ماهیت انقلاب اسلامی با فرهنگ و هنر یک رابطه مستقیم داشت و در واقع هنر در تمام زوایای دفاع مقدس، قابل مشاهده بود. به طور کلی، زبان انقلاب اسلامی یک زبان هنر بود، هنری که مردمی بود و مردم با ساده‌ترین شکل تراکت درست می‌کردند، شعار دیواری می نوشتند و سرود پخش می‌کردند.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر نقش گروه‌های سرود کم‌رنگ شده است، ادامه داد: متاسفانه بخشی از این ارزش‌ها را در پستوی ذهنمان فراموش کردیم که لازم است دوباره به سمت آن‌ها برگردیم که همان ادبیات ابتدای انقلاب و سالهای دفاع مقدس است.

استاد سپهوندی فقط معلم هنر نبود

والی‌زاده در مورد مرحوم عیسی سپهوندی استاد گروه سرود، بیان کرد: استاد سپهوندی تنها یک هنرمند و استاد هنری نبود، بلکه یک معلم اخلاق هم بود کسی که اتفاقأ به نقش تربیتی بیشتر از اجرای هنری صرف اهمیت می‌داد، به طوری که ما، بچه‌های سرود فکر می‌کردیم در یک کلاس تربیتی داریم کار می‌کنیم بعد یک هنر هم می‌آموزیم.

وی خاطرنشان کرد: عموم بچه‌های این گروه سرود، امروز در جامعه آدم‌های موفقی هستند، چندین مدیر رسانه، روحانی و استاد برجسته داریم و هیچ یک هم با اینکه حتی استاد دانشگاه شدند سهمیه ایثارگری و رزمندگی ندارند ولی افتخار می‌کنیم آدم‌های بی‌تفاوتی نسبت به تاریخ و جامعه کشورمان نبودیم.

گروه های سرود با هم رقابت می‌کردند

والی‌زاده در خصوص شکل‌گیری گروه سرود آباده به عنوان رقیب آنها گفت: گروه ما بدون اغراق معروف‌ترین گروه هنری دانش‌آموزی در فضای عملیاتی آن زمان بود و همان موقع گروه آباده با اجرای زیبای «مادر» یک دفعه گل کرد که بعد از رقابتی بین ما شکل گرفت و گروه سرود آباده هم شناخته شد.

وی ادامه داد: اوج این رقابت، مسابقات رامسر بود که ما دوسال گروه اول کشور شدیم ولی در سال سوم، بچه‌های آباده، اول شدند که هضم این مسئله برای ما دشوار بود، در نهایت مسئولان که نمی‌خواستند دل ما را بشکنند، گفتند: آباده گروه اول و شما گروه برتر هستید و با یک ساعت مچی ما را قانع کردند.

وی در پایان سخنانش گفت: با توجه مرحوم استاد سپهوندی، سه تا از کارهای گروه ما درباره مقام مادر شهید بود که گروه آباده نیز در آن زمان با این مضمون ماندگار شد.

منبع: عمار فیلم