از بی‌عُرضگی در برندسازی تا اهتمام شجاعانه به برندسوزی!
باشگاه هواداران
×

تخصص

تایخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۳۹۴


نگاهی به حذف «حامد زمانی» از نظرسنجی خواننده سال

از بی‌عُرضگی در برندسازی تا اهتمام شجاعانه به برندسوزی!

در این برنامه، علاوه بر برخورد «بی‌ بی‌ سی‌»وار مجری با تهیه‌کننده برنامه ثریا، حذف و سانسور «حامد زمانی» برای دومین سال که از قضا در سال جاری دو تیتراژ هم در تلویزیون داشته و جز آن به تنهایی بار بسیاری از کم‌کاری‌های مدیران سازمان در تولید آثار موسیقی جذاب و تاثیرگذار انقلابی را برعهده داشته است، در خور توجه است.

 

 

 

 

 

راه‌نوا/محسن صفایی– نوروز نزدیک می شود و گویی ایام «رُفِع القلم» در صداوسیمای جهوری اسلامی نیز.

 

ظاهراً نوعی تقسیم کار نانوشته در تقویم کاری تلویزیون وجود دارد که در ایام خاصی مثل دهه فجر و هفته دفاع مقدس و دیگر ایام دینی و ملی هنرمندان انقلابی با التماس و سلام و صلوات دعوت به همکاری می‌شوند، چون هنرمندان دیگر عذرهایی دارند! و در ایام گل و بلبلِ نوروز، آن هنرمندان دیگر دعوت می‌شوند و از آن بالاتر کارشناسی و نظارت و ممیزی‌ها را هم به دست می‌گیرند؛ چون رفع القلم است و قلم از همه «آن کار دیگر»هایشان برداشته شده است.

 

متاسفانه هرسال حکایت مدیران  و برنامه‌های نوروزی و پربیننده رسانه ملی، چنین بوده است؛ دست به دامن سلبریتی‌ها شدن  (که سلبریتی شدنشان را هم عمدتا مدیون همین سازمان بی در و پیکرند) و فراموش کردن جهادی که اگر نبود دلیلی نداشت زمام سازمان به این حضرات سپرده شود. ذائقه و احساس مخاطب را که می‌تواند  با جذاب‌ترین آثار خلاقه  فرهنگی و دینی و انقلابی تغذیه و محظوظ شود، به دست کسانی سپرده‌اند که همیشه از این مسئولیت به نفع زیستِ دوگانه‌شان عذر و بهانه آورده‌اند و صندلی خود در آن طرف آب‌ها را هم حفظ نموده‌اند. با این حال امسال طراحی و اجرای عجیب برنامه سه ستاره در شبکه سه، پیشاپیش نوید!  یک نوروز حداکثری با جهت‌گیری حذف جریان خلاق و خودجوش  انقلابی در تلویزیون را می‌دهد.

 

در این برنامه، علاوه بر برخورد «بی‌ بی‌ سی‌»وار  مجری با تهیه‌کننده برنامه ثریا، حذف و سانسور «حامد زمانی» برای دومین سال که از قضا در سال جاری دو تیتراژ هم در تلویزیون داشته و جز آن به تنهایی بار بسیاری از کم‌کاری‌های مدیران سازمان در تولید آثار موسیقی جذاب و تاثیرگذار انقلابی را برعهده داشته است، در خور توجه است.

 

وقتی حامد زمانی با وجود توانمندی‌های فنی و مخاطب فراگیر خود در اجراهای مردمی سراسر کشور و نیز برخی نظرسنجی‌های قبلی خودِ تلویزیون، و با وجود حضور در تیتراژ سریال تلویزیونی «آسمان من» و برنامه «ثریا» و بسیاری از آیتم‌های رسانه‌ای دیگر همچون نماهنگ‌های پرتکرار رسانه ملی، حتی از کاندیدا بودن در کنار دیگر خوانندگان برای انتخاب خواننده سال باز می‌ماند، خود به خود برای او و همه هنرمندان کشور و نیز عموم مخاطبان این برداشت قوت می‌گیرد که خواننده مطلوب تلویزیون، هنرمندخلاق انقلابی نیست بلکه هنرمندی خنثا، همیشه دوپهلو و حتی محبوب «من و تو» است.

 

طُرفه اینجاست که کارشناسان و مدیران رسانه که در آموزش و تربیت چون اویی تاکنون، کاری نداشته‌اند و در طول سال دست خالیِ خود را با خودجوشی‌ها و خودکوشی‌های کسانی چون او پر می‌کرده‌اند، اینک نه تنها او را حتی در کنار همه خوانندگان جاری خود جای نمی‌دهند، بلکه سهم و جایگاه موجود و واقعی  او را نیز انکار و سانسور می‌کنند. در این زمینه  «سه ستاره»  حتی از «وی او ای» هم نظر تند تری دارد. تلویزیون سی آی ای  با توجه به مخاطب میلیونی حامد زمانی نه تنها او را انکار نمی‌کند بلکه تلاش می‌کند او را تخریب  و چهره محبوب او را مخدوش کند. اما رسانه ملی   قدرشناس ما  بهتر این می‌بیند که چشمهایش را درویش! کرده و پدیده موسیقی مردمی و انقلابی سال‌های اخیر  را  بالکل سانسور کند. این همه ناشی‌گری یا عناد! متاسفانه دستاورد جدید مدیران رسانه است!

 

پیام روشن این حذف و سانسور عجیب و تحویل گرفتن عجیب‌تر خواننده‌ای که هنوز یک ماه نشده از آغوش آنتن «من و تو» و «بی‌بی‌سی فارسی» پایین آمده این است که راهی که امثال حامد زمانی می‌پیمایند، بن بست است و او برای دیده شدن و ضریب یافتن حرفش باید همرنگ این جماعت باشد. پیام روشن این حذف برای دومین سال متوالی این است که هنر مطلوب و استاندارد رسانه ملی که به قول مجری برنامه، نشان دهنده مسیر سال آتی رسانه است، در هنر و اثر چه کسانی جاری و ساری است؟ کسانی که آثارشان در ذائقه و احساس جمعی مردم ما، واجد هیچ نشانه روشن دینی و انقلابی نبوده است و حتی در تیتراژ سریال‌هایی با مضمون روشن انقلاب اسلامی از انتقال حس دوپهلویی و خنثا کوتاه نمی‌آیند. اینها که «من و تو» را دارند، «بی بی سی فارسی» را دارند، «جم تی وی» و «پی ام سی» را هم دارند؛ ما چه کنیم که تنها رسانه ملی‌مان را داریم و نداریم. یعنی ما یک دهم هنرمندان و از آن سو جامعه مخاطب تلویزیون هم نیستیم؟!

 

نوروز نزدیک می‌شود و برنامه‌های تلویزیون کم‌کم تمام می‌شود. اما مخاطبی که هنوز به رسانه ملی کشورش اعتماد بیشتری دارد، در چه مسیری پیش برده می‌شود؟ نظرسنجی از این مخاطب در چه بستری از تولیدات هنری واقعی مدیریت می‌شود؟ مخاطب از این شیوه مدیریت نظراتش باید چه چیزی دستگیرش شود؟ چشم انداز رسانه ملی برای ارتقاء موسیقی ملی و انقلابی چیست؟ و آیا اساساً مدیران رسانه ملی  چنین رسالتی را بر دوش خود می‌بینند یا  در میانه جنگ تمام عیار رسانه‌ای؛ رسانه «ملی» جمهوری اسلامی  را با «من و تو» اشتباه گرفته‌اند؟

 

 

 

 

 

 

 

منبع: اختصاصی «راه‌نوا»

نظرات

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

  • دیدگاه سید شهیدان اهل قلم درباره موسیقی

    اگر دیدید موسیقی بر محتوا غلبه دارد، گوش نکنید

    . درباره موسیقی حداقل دو جور می‌شود بحث کرد؛ این دو جور، یکی بحث فقهی درباره موسیقی است که اصلا در حد بنده نیست و آدم‌هایی مثل ما اصلا نباید به خودشان اجازه بدهند که وارد بحث‌های فقهی شوند، مسایلی کاملا تخصصی است و به هیچ‌وجه در حیطه ما نیست. مسایل کاملا تخصصی به تحصیلاتی در همان زمینه احتیاج دارند. به این دلیل ...
  • دیدگاه شهید دكتر بهشتی درباره موسیقی

    آن موسیقی حرام است، که انسان را در مقابل گناه ‌بي‌پروا كند

    موسيقي‌ از نظر اسلام‌ بسم‌ الله‌ الرحمن‌ الرحيم‌ نامه‌ شما رسيد. در اين‌ نامه‌ درباره‌ چند مطلب‌ سوال‌ كرده ‌بوديد كه‌ لازم‌ دانستم‌ به‌ اين‌ سوالات‌ طي‌ نوار، پاسخ‌ مفصل‌تري‌ بدهم‌. خواهش‌ مي‌كنم‌ كه‌ نوار را گوش‌ كنيد تا اگر باز نكته‌اي‌ به‌ نظرتان‌ رسيد بپرسيد تا پاسخ‌ بدهم‌ و ضمناً نوار را هم‌ به‌ مركز اسلامي‌ هامبورگ برگردانيد، چون‌ اين‌گونه‌ نوارها معمولا اينجا ...
  • گزیده‌ای از نظرات رهبر انقلاب در مورد موسیقی

    خواننده خوب جبهه مستضعفین کجاست؟

        خواننده خوب جبهه مستضعفین کجاست؟ بنده گاهى اوقات که مى‌بینم نوجوانى را به تلویزیون مى‌آورند که از صداى خوبى برخوردار است، دلم مى‌لرزد که آیا بناست این نوجوان، فردا، پس فردا خواننده‌ى خوبِ جبهه‌ى مستضعفین و جبهه‌ى حق شود، یا قرار است به خود و مادر و پدرش پولى بدهند، بعد هم ببرندش و یک استودیوى مجّانىِ پر زرق و برق در اختیارش ...