کودکِ غرق شدۀ سوری، در نماهنگ «آه.. کانادا»
راه‌نوا-به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، یک خوانندۀ استرالیایی، با خواندن ترانه ای جهانی به نام «آه، کانادا»، یاد و خاطرۀ «آیلان»، کودکِ آوارۀ سوری که پیکرش در سواحل ترکیه پیدا شد را زنده کرد.
«میسی هیگینز» در ابتدای این ترانه، به تصمیمِ خانوادۀ ایلان برای فرار از تروریسم در سوریه به سوی کانادا می پردازد و سپس به غرق شدنِ قایقِ حامل این کودک و پیدا شدنِ پیکرِ بی جانش در سواحل ترکیه اشاره می کند.
هیگینز به روزنامۀ انگلیسیِ گاردین گفت: تصویرِ کودکِ غرق شدۀ سوری را زمانی دیدم که مشغول شیر دادن به نوزاد تازه متولد شده ام بودم و این مساله مرا به شدت تحت تاثیر گذاشت.
وی افزود: چنان تحت تاثیر قرار گرفته بودم که مدت زمانی طول کشید تا آرام شوم و متوجه شوم که می خواهم درباره این موضوع، ترانه بنویسم. نمی خواستم درباره اخلاق سخنرانی کنم یا انگشتِ اتهام به کسی نشانه روم و او را ملامت کنم، تنها کاری که می خواستم بکنم، این بود که داستان را همان طور که هست، روایت کنم، زیرا خودِ ماجرا به اندازۀ کافی تاثیرگذار بود.
ناتاشا کارگردان این نماهنگ نیز گفت: اولین بار، این ترانه را از طریق فایل صوتی آزمایشی که میسی با تلفن برایم فرستاده بود، شنیدم. در آن هنگام، مشغول رانندگی بودم و با شنیدن ترانه ناچار شدم خودرو را متوقف کنم، بغضم ترکید و به شدت گریه کردم.
در این نماهنگ، چهرۀ افراد به شکل اثر انگشت درنظر گرفته شده است و حاکی از درد و رنج پناه جویان است که ناچارند به اولین کشوری که رسیدند، در آن ساکن شوند و اوراق هویتی خود را اثر انگشت بزنند. مقصدِ پناه جویان نیز به شکل شمعی در نظر گرفته شده که راه پناه جویان را روشن می کند تا از مرگ جان به در ببرند، اما دریا، آنان را با امواج سیاه و تاریکِ خود می بلعد. در این میان، سواحل ترکیه، به وسیلۀ نقاشی های مختلفی که کودکان کشیده اند، به تصویر کشیده شده است.
گاردین درباره این نقاشی ها نوشت: همه نقاشی ها مشابه یکدیگرند و تنها تفاوت آن ها در تفنگ ها، هفت تیرها، تیربارها، جنگنده ها و خون هایی است که بر خیابان های شهر پاشیده است و صحنه هایی دردناک ایجاد کرده است.
دمش گرم