کشف مضامین بکر و تازه از شاخصههای شعر اوست
راهنوا- اشعار میلاد عرفانپور، شاعر و رباعیسرای جوان کشورمان در تاریخ 28 دی ماه مورد دوبارهخوانی قرار میگیرد. به همین جهت به مرور دیدگاه دکتر محمدرضا سنگری، محقق و شاعر آیینی و عاشورایی در خصوص اشعار عرفانپور میپردازیم که در مقدمه کتاب «پاییز بهاریست که عاشق شده است» منتشر شده است:
در سالهای پس از پیروزی انقلاب، کمتر از یک دهه، رباعی از قالبهای پر کاربرد شعری بود و نمونههایی چشمگیر از آن نیز خلق شد که برخی از آنها هرگز فراموش نخواهند شد. اما از میانه دهه 60 رباعیگویان پیشتاز، این قالب خوشآهنگ، دلربا و سرکش را رها کردند و به دیگر قالبها به ویژه غزل اقبال نشان دادند. تولید شتابزده و انبوهی از رباعی و نوعی آسانگیری در این زمینه را باید دلیل عمده این گریز و پرهیز دانست. حدود کمتر از یک دهه است که دیگر بار اقبل به رباعی و استقبال از آن آغاز شده است.
نوآوری در فرم، کشف و دستیابی به چشماندازهای تازه زبانی، نوعی جهتگیری فلسفی و ریختن مضامین غزلی در قالب خوشاهنگ رباعی از دستاوردهای کوششهای نو در عرصه این قالب شوانگیز است. شاعر جوان، خوش استعداد و رباعی گوی عزیز ما میلاد عرفانپور که فرداها از او بیشتر خواهیم شنید، جدی و ژرف به این عرصه قدم گذاشته است و با رباعیهایی که با چند شاخصه ممتاز شدهاند، چشماندازهای تازه ای را فرا روی شعردوستان گشوده است.
شاخصه نخست رباعی های میلاد، غافلگیری و ضرباهنگ خوشِ پایانی شعر است که در حقیقت اعتبار رباعی نیز به همین است. شاخصه دوم رباعیهای میلاد عرفان پور، تکاپوی شاعرانه در کشف مضامین بکر و تازه و حتی به ظاهر غیر شعری است و انگاه پرداخت هنرمندانه و شاعرانه انها در شعر. این توضیح بایسته است که برخی می انگارند شعر، پرمضمونی را بر نمی تابد یا در ظرف کوچک رباعی به همه چیز نمی توان پرداخت. اما چنین انگاره ای ریشه در نشناختن شعر و شاعر دارد.
شاخصه سوم شعر عرفان پور، تعهد و التزام و اندیشه جاری در رگ رگ شعر است و که رباعی همواره یا عمدتا قلمرو مسائل فلسفی و عرفانی بوده است و مضامین دیگر در رباعی بسامد این دو موضوع را ندارند. اما استعداد رباعی در پذیرش همه این مقوله ها انکارناپذیر است و از آن جمله مقولههای اعتقادی و آیینی است. تنوع موضوع از دیگر شاخصه های رباعی های عرفان پور است. عاشقانه، عارفانه، اجتماعی، واگویه، تردید، اعتراض، تردید، طنز و دیگر فضاهای متنوع احساس و اندیشگی در شعر عرفان پور مشهود است و این گواه دغدغه ها و تموج و تکثر حال ها و قال های شاعر است.
با این همه تکثر، نوعی وحدت زبانی و احساسی در مجموعه سروده ها دیده می شود که گواه سمت و سوی روشن شعر شاعر است. از سروده های میلاد عرفان پور بیش از این می توان گفت. باید به انتظار فرداها نشست و آثار دیگر، امیدوارم شاعر جوان با اندیشه بیشتر و مطالعه گسترده تر و نقد مستمر سروده هایش، سروده هایی ماناتر، گیراتر و تاثیرگذارتر را رقم بزند.
نظرات