جنگاوری و مذاکره، هردو هنر است

راه‌نوا- احمد علی راغب آهنگساز و پیشکسوت موسیقی انقلاب در گفتگویی درباره تازه ترین نوشتار خود پیرو سخنان اخیر حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع مداحان توضیح داد: همواره دلم می خواهد که هنرمندان این سرزمین در فضایی پر از همدلی و همزبانی کنار یکدیگر حضور داشته باشد و نسبت به چنین گفتارهای ارزشمندی که از سوی رهبر عزیزمان مطرح می شود تا آنجا که در توان دارند به سوی اقدام و عمل حرکت کنند. من هم به سهم خود بعد از صحبت های اخیر مقام معظم رهبری مترصد شدم که با انتشار نوشتاری به هنرمندان بگویم که استراتژی موشک و مذاکره چقدر اهمیت دارد و ما باید ثابت کنیم هم دست دوستی را دراز کرده‌ایم و هم در مواقعی که دشمنان کیان نظام ما را به خطر اندازند استراژی موشک را هم داریم.

این هنرمند در تشریح تازه ترین فعالیت های خود در عرصه های مختلف فرهنگی و هنری گفت: مدتی است که از موسیقی دور شده و به فیلمنامه نویسی، هایکونویسی و رمان نویسی روی آورده ام که اتفاقا چندی پیش هم آثاری از بنده در این زمینه منتشر شد. البته دوری من از موسیقی به معنای جدایی از آن نیست ولی ما باید عرصه موسیقی را به جوانان واگذار کنیم و اگر در راه خود مشکلی داشته باشند کمک آنها باشیم.

راغب در پایان تصریح کرد: امیدوارم در سال جدید فضا به گونه ای باشد که مسئولان ما روابط دوستانه ای با هم داشته باشند چراکه ایجاد این فضای سالم حال هنرمندان را هم خوب می کند. هنرمندانی که در عرصه موسیقی انقلاب فعالیت می کنند برای این انقلاب نهایت تلاش خود را انجام داده اند بنابراین بد نیست که دوستان مدیر گاهی به گذشته رجعت کنند و بدانند که توجه به موسیقی انقلاب بسیار موضوع پراهمیتی است.

در نوشتار احمد علی راغب درباره فرازهایی از صحبت‌های اخیر مقام معظم رهبری آمده است: «آوارگان و پناهجویانی که در مرزهای اروپا سرگردانند، صدایشان به کسی نمی­رسد. هیچ صاحب قدرتی با آنها گفت‌وگو نمی­‌کند و هیچکس ناله­ زنان و کودکان‌شان را به چیزی نمی­‌گیرد.

نه چون در روزگار ما حنای گفت‌وگو و مذاکره، رنگی ندارد و نه از آن رو که راهی به گفت‌وگو با قدرتمندانِ امروز و فردای دنیا نیست. اینها همه هست، اما نه برای آن کس که سرزمینی از آنِ خود ندارد.

شاید حق با داستایوفسکی بود که به زبان استعاره گفت «آنکه سرزمین ندارد، خدا ندارد». نه امروز و نه فردا، هیچ نیرویی با امنیت  مرزهای یک سرزمین که نعمتی خدادادی است برابری نمی­‌کند.

جنگاوری و مذاکره، هردو هنر است. سلحشورانِ جنگاور و دیپلمات­‌های قدرتمند، هنرمندان یک ملت­‌اند که با هنرشان امنیت و عزت را برای یک کشور به ارمغان می­‌آورند.

همانطور که در یک ارکستر موسیقی، همه­ نوازندگان باید کارشان را با قدرت انجام دهند تا یک سمفونی، زیبا، باصلابت و گوش­نواز باشد، سمفونی امنیت و اقتدار یک ملت نیز با کار هنرمندانه­ جنگاوران و دیپلمات­‌ها – هردو گروه با هم – به سرانجام مطلوب می­‌رسد.

زبان دیپلماسی و زبان موشک، هردو ابزار این هنرمندی است. تضعیف یکی، به بهای دیگری، و یا صرف نظر کردن از یکی، برای آن دیگری، نه خردمندانه است و نه هنرمندانه!

 این چنین مباد…»

احمدعلی راغب/ ۱۵ فروردین ماه۱۳۹۵

منبع: مهر