شاعران امروز به شدت دلمشغول نوگرایی هستند، هم در لفظ و هم در رویكرد

راه‌نوا- احمد بابایی، شاعر، در گفت‌وگویی درباره ویژگی‌های شعر در دوران معاصر گفت: دوره شعری معاصر، یك دوره ویژه است و وقتی با این دوره و آثار آن مواجه می‌شویم باید ویژگی‌‌های آن را بشناسیم. البته این دوره كاملا در ادامه تاریخ ادبیات فارسی قرار می‌گیرد ولی دوره امروز یا دوران معاصر شعر فارسی ویژگی‌های دارد كه آن را با دیگر دوره‌های ادبی متمایز می‌كند.

وی ادامه داد: یكی از این ویژگی‌ها آن است كه شاعری كردن و شاعر بودن در این دوران معنایی متفاوت با گذشته دارد. به این معنا كه شاعران امروز به جای آنكه درباره موضوعاتی كه در طول تاریخ ادبیات مورد توجه و پرداخت شاعران قدیم بوده شعر بگویند، تمایل دارند از ناگفته‌ها حرف بزنند. یعنی چیزی بگویند كه تاكنون از آن حرف زده نشده یا خیلی كم حرف زده شده است.

این شاعر توضیح داد: به همین دلیل است كه مثلا شاعران آیینی در زمینه شعر مذهبی یا اهل‌بیتی(ع) دیگر چندان علاقه‌ای ندارند معراجیه بگویند و قصاید مدحی را كه در تاریخ ادبیات معمول بوده خلق كنند. آن‌ها تلاش می‌كنند در خصوص مدح و مرثیه هم حرف‌هایی بزنند كه كمتر گفته شده است. در اشعار آزاد هم همین طور است و شاعر سعی می‌كند از اموری سخن بگوید كه در تاریخ ادبیات كمتر از آن‌ها حرف زده شده است.

به گفته بابایی ویژگی دوم شعر این دوره و تفاوت آن با دوره‌های پیشین این است كه شاعر سعی دارد زوایای دید جدید و زبان و منطق نویی را برای حرف زدن از موضوعات پیدا كند. شاعران امروز به شدت دلمشغول نوگرایی هستند، هم در لفظ و هم در رویكرد فلسفی به جهان و موضوعات آن.

این شاعر اظهار كرد: این دلایل باعث شده كه وقتی شاعران موضوعات معمول را هم در اشعارشان مطرح كنند با یك بیان و قالب جدید باشد و شاید برای مخاطب تعیین موضوع و تعریف آن چندان آسان و صریح نباشد، اما شاعر زاویه جدیدی را انتخاب كرده و با آن زاویه دید به سراغ موضوع رفته است. برای مثال ما می‌بینیم كه شعرهای حكمی و مناجاتی و… كه توسط شاعران سروده شده شاید سبك و سیاق توحیدیه های قدیم را نداشته باشد، ولی روح حكمت توحیدی در آن جریان دارد. 

منبع: پایگاه خبری حوزه هنری