این سفر همرَهِ تاریخ به‌جا می‌ماند
راه‌نوا- مقام استاد محمدعلی بهمنی به عنوان یکی از برترین غزلسرایان معاصر و همچنین محبوبترین شاعران این روزگار بر عام و خاص پوشیده نیست.
از مجموعه آثار ماندگار ایشان میتوان به «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» و «شاعر شنیدنی است» اشاره کرد. «غزل زندگی کنیم» نیز گزیده‌ای از شعرهای ایشان است که در سال ۹۲ منتشر شد.
دو سال پیش، در شب سالروز حماسۀ ۹دی نخستین «شبهای شعر انقلاب» با همت و ایدۀ موسسۀ شهرستان ادب و همکاری چند نهاد دیگر در تهران، اصفهان و شیراز برگزار شد.
فیلم و متنی که در ادامه میآید، شعرخوانی و متن یکی از شعرهایی است که استاد بهمنی شب ۹دی در این نشست فرهنگی اجرا کردند.
نتوان گفت که این قافله وا‌می‌ماند
خسته و خُفته از این خیل جدا می‌ماند
این رَهی نیست که از خاطره‌اش یاد کنی
این سفر همرَهِ تاریخ به‌جا می‌ماند
دانه و دام در این راه فراوان اما
مرغ دل، سیر زِ هر دام رها می‌ماند
می‌رسیم آخر و افسانۀ واماندنِ ما
همچو داغی به دل حادثه‌ها می‌ماند
بی‌صداتر زِ سکوتیم، ولی گاهِ خروش
نعرۀ ماست که در گوش شما می‌ماند
بروید ای دلتان نیمه! که در شیوۀ ما
مرد با هر چه سِتم، هر چه بلا می‌ماند
نظرات