ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﻏﺰّﻩ
در این روزهای پر از التهاب ناصر خطایی نیز فریاد شاعرانه‌ی خود را آزاد کرده و با تمام وجود چشم‌ها را به چشم‌های گریان کودکان مظلوم فسطین گره می‌زند.
متن شعر:
طعم ﺷﻌﺮم ﺷﺪه ﺍﺯ زخم ﺳﺘﻢ ﺑﺪﻣﺰّﻩ
ﺍﯼ ﺧﺪﺍ! ﻏﺰّﻩ، ﺧﺪﺍ! ﻏﺰّﻩ، ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﻏﺰّﻩ
ﺩﻝِ ﺻﻬﯿﻮﻧﯽِ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﻥ ﺁﻏﺸﺘﻪ
ﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺍﻥِ ﻋﺮﺏ! ﻏﺰّﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺁﻏﺸﺘﻪ
ﮐﺮﺑﻼ ﮔﺸﺘﻪ ﺧﺪﺍ! ﻏﺰّﻩ، ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﻨﺪ
ﺑﯽﭘﻨﺎﻫﺎﻥِ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻏﺰّﻩ ﮐﻔﻦ ﻣﯽﭘﻮﺷﻨد
ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﺮﮐه ﻫﻮﻝ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟
ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ، ﻗﻮﻝ، ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟
ﺷﺎﻋﺮﻡ، ﺗﺎ ﻗﻠﻤﻢ ﻫﺴﺖ ﭼﺮﺍ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ؟
ﺑﻪ ﺗﻦ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻏﺰﻝ ﺭﺧﺖ ﻋﺰﺍ ﻣﯽﭘﻮﺷﻢ
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺳﻘﻒ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟
همه، ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻓﺮﺍﺭﻧﺪ، ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟
ﺩﺧﺘﺮﯼ ﻏﺮﻕ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺍﺳﺖ، ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﮐﯿﺴﺖ
ﺟﺴﺪﯼ ﺑﯽﺳﺮ ﻭ ﺑﯽﺩﺳﺖ، ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﮐﯿﺴﺖ
ﭘﺴﺮﯼ ﭘﺎﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﯾﺶ ﺑﺪﻭﺩ
ﻣﺎﺩﺭﯼ ﭼﺸﻢ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯾﺶ ﺑﺮﻭﺩ
ﺯﺧﻢِ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﻓﺰﻭﻥ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟
ﺩﺧﺘﺮﯼ ﻏﺮﻗﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟
ﺑﺸﻨﻮ، ﺍﯼ ﮔﺮﮒ! ﺍﮔﺮ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺁﻫﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻪﺧﺪﺍ ﮐﻮﺩﮎ ﺷﺶﻣﺎﻫﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺷﺐِ ﻏﺰّﻩ ما ﺯﻭﺯه ﺑﺪﻧﺎﻟﻪ ﻧﮑﺶ
ﭼﻨﮓ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﻩﺳﺎﻟﻪ ﻧﮑﺶ
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺳﻘﻒ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟
همه ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻓﺮﺍﺭﻧﺪ، ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟
ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﮔِﻠﯽ ﻭ ﺧﺮﺩﺷﺪﻩ ﺳﻨﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺯﺧﻤﯽ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻡ، ﮐﺴﯽ ﯾﺎﻭﺭ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﻮﺵِ ﮐَﺮَﺵ ﺧﺎﮎ ﺷﺪﻩﺳﺖ
ﺻﻮﺕ «ﻫﻞ ﻧﺎﺻﺮ ﯾﻨﺼﺮﻧﯽ» ﭘﮋﻭﺍﮎ ﺷﺪﻩﺳﺖ
ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻧﯿﺴﺖ، ﻧﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ، ﻧﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩﺭﺳﯽ
ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ! ﺑﺮﺳﺎﻥ ﺩﺍﺩﺭﺳﯽ، ﺩﺍﺩﺭﺳﯽ
*
لحن ﺷﻌﺮم ﺷﺪه ﺍﺯ طعمِ ستم ﺑﺪﻣﺰّﻩ
ﺍﯼ ﺧﺪﺍ! ﻏﺰّﻩ، ﺧﺪﺍ! ﻏﺰّﻩ، ﺧﺪﺍﯾﺎ ! ﻏﺰّﻩ
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
فوق العاده بود. جدا فوق العاده بود