صنعتگر :آرزو داشتم کاری بسازم که دلها راروانه مشهد کنم
راه نوا – یکی از قطعات ماندگار در وصف حضرت امام رضا(ع)، «میشه ضامنم بشی» با صدای «غلامرضا صنعتگر» است. این اثر مخاطبان زیادی در نقاط مختلف ایران دارد و با وجود اینکه موسیقی آن برای منطقه جنوب است اما به دل عموم مخاطبان نشسته است. غلامرضا صنعتگر به تازگی در گفتگو با مرکز آوای انقلاب اسلامی جزئیات جالبی درباره این اثر عنوان کرده است.
او در این گفتگو ابتدا درباره شروع کارش عنوان کرد:«خوشبختانه یا متأسفانه من شاگرد هیچ استادی نبودم و سازهایی که می‌نوازم را خودم یاد گرفتم و این موضوع به نوعی در جنوب کشور باب است. زمانی به موسیقی خیلی علاقه‌مند شدم که «واروژان» را شناختم و دوست داشتم سبک و سیاق واروژان را دنبال کنم. در کنار آن دوست نداشتم صدای هیچکسی را تقلید کنم. من در ابتدای کار و روزی که دست چپ و راست خودم را شناختم به این نتیجه رسیدم اگر خاکی‌بودن را درک نکنید قطعاً آن هنر، هنر نیست. همیشه احساس می‌کنم سِن اصلی آن است که پایین بیایید و در کنار مردم باشید و امیدوارم قابل باشم.»
او سپس گفت: «مرحوم ابراهیم منصفی نازنین و بزرگوار یکی از فوندانسیون‌های بزرگ شهر ما بودند.»
غلامرضا صنعتگر خواننده موسیقی پاپ کشورمان که او را بیشتر با آهنگ معروف امام رضا (ع) می شناسند، در مورد عشق خود به امام رضا(ع) گفت: این رابطه برمی گردد به ۴۱ سال پیش که من هنوز به دنیا نیامده بودم و پدربزرگ من دست مادر من را گرفت و به مشهدالرضا برد و امام رضا را به جوادش قسم داد که نوه ای به من بده تا من نام او را «غلامرضا» بگذارم.
وی افزود: من وقتی به یک سنی رسیدم همه می گفتند تو مدیون امام رضایی، به همین خاطر همیشه من در ذهنم بود که کاری را برای امام رضا (ع) بخوانم که علاوه بر اینکه خودم از آن لذت ببرم، بلکه اطرافیانم هم از این کار لذت ببرند و به واسطه آن کار من بتوانم دلها را روانه مشهدالرضا کنم.
خواننده پاپ کشورمان با بیان اینکه رفتم و از امام رضا(ع) مدد گرفتم تا بتوانم کاری خوب تقدیم امام رضا(ع) کنم، گفت: مرحله به مرحله کار امام رضا(ع) را با وضو انجام دادیم.
صنعتگر با اشاره به مردم هرمزگان نیز افزود: ما افرادی در هرمزگان و بندرعباس داریم که به هزار و یک دلیل دست شان به ضریح امام رضا(ع) نمی رسد و به امامزاده سیدمظفر دخیل می بندند. سیدمظفر اینقدر آقاست و اینقدر برای مردم بندرعباس و هرمزگان عزیز است که هیچکس دست خالی از کنار او نرفته است و من خودم از خادمین آن امامزاده هستم.
او همچنین به خاطره‌ای جالب هم اشاره داشت:«چندین سال است که این افتخار نصیب من شده و از مددکاران افتخاری زندان هستم. یک بار برای اجرا به یک زندان رفته بودم. قبل از اینکه روی استیج بروم شخصی دست من را گرفت و گفت که دل من خیلی هوای امام رضا(ع) را کرده و این کار را الان می‌توانی بخوانی؟ گفتم که روی صحنه می‌خوانم اما گفت که همین الان برایم بخوان و دیدم که گریه می‌کند. او گفت به امام رضا(ع) بگو که من هفت سال است دخترم را ندیده‌ام ولی من گفتم که او امام رضا (ع) برای همه مردم ایران است. من وارد کار شدم و رضایت گرفتیم و این یکی از شیرین‌ترین خاطرات برای من است. در زمان دیگری در بیمارستان مغز و استخوان شریعتی بودم و خیلی منقلب شدم چون تکیه‌گاه بچه دوازده ساله بیشتر پدر و مادرش است. زمانی که گوشی را برداشتم او گفت چطور امام رضا(ع) به تو نظر کرد؟ و یک مصرع که برای او خواندم حالم بد شد. این رسالت همیشه برگردن ما است و همیشه از خدا می‌خواهم این توفیق را نصیب ما کند که برای هم نوع خودمان استفاده بهینه را ببریم.»
صنعتگر نهایتاً گفت:«در زمانی که حالم خیلی بد بود قطعه‌ای به نام هنوزم سرپام را کار کردم که تنظیمش از معین راهبر بود. زمانی که درد به سراغمان می‌آید بیشتر سرمان را بالا می‌گیریم و متأسفانه زمانی که درد سراغمان می‌آید بیشتر به یاد این بزرگان رئوف می‌افتیم. همیشه از خدا خواستم که من را با خودم امتحان کند و با عزیزانم من را امتحان نکند. در تمام مراحل زندگی گفتم الحمدلله و قصد دارم کاری برای تشکر از امام رضا(ع) بخوانم.»
نظرات