دی ماه ما بهار بزرگ بصیرت است

روزی تمام شهر به فریاد آمدند

چون سرو با طراوت و شمشاد آمدند

پایان بغض های گلوهای خسته بود

سد تمام چشم جماعت شکسته بود

خون بود سینه ها که پر درد و رنج بود

چاقوی فتنه بود و جگرها ترنج بود

باور نداشت سینه که حرمت شکسته شد

راه عزای خیمه ی عشاق بسته شد

هیهات ها به لب که مگر شهر کوفه است؟

این جا که باغ پاک ولا پر شکوفه است

مردم اگر خموش، فقط صبر کرده اند

ترک جهاد و صحنه و میدان نکرده اند

خون دل است جاری از این چشم های صبر

باران درد می رسد از چشم های ابر

لبیک های زنده و تکبیر آمدند

باطل گران سحر و تعابیر آمدند

با سامری بگو که شب فتنه شد تمام

صبح است و نیست بر شب ظلمانیت دوام

بگریز که سیل مردمی نیل می رسد

یک بیکرانه طیر ابابیل می رسد

ما بیش از این که صبر و تحمل نداشتیم

هشیار بوده ایم و تزلزل نداشتیم

بنگر به شهر، یکسره فریاد می کنند

از کربلا و تشنه لبان یاد می کنند

ظهر دهم، هلهله و رقص کرده اند

اظهار جهل و غافلی و نقص کرده اند!

فریاد کن زمانه، یزیدی دوباره را

بنگر تو درد این جگر پاره پاره را

روشن شده است صحبت شان انتخاب نیست

ایران نمرده است و وطن مست خواب نیست

بیدار بوده ایم و کنون زنده تر شدیم

سد تمام توطئه ها و خطر شدیم

ما با علی و روح خدا عهد بسته ایم

کی عهد با ولی زمان را شکسته ایم؟

ما با ولای پاک علی سبز بوده ایم

ما سرخی حسین زمان را سروده ایم

سبز و سفید و سرخ، همین شوق میهن است

میهن، که لاله زار شهید است و گلشن است

دی ماه ما بهار بزرگ بصیرت است

دل های ما خجسته از ایمان و غیرت استچ

دشمن بترس و جلوه ی اشراق مان ببین

این کهکشان همت و میثاق مان ببین

یک امتیم و پشت سرهمیم و برادریم

ما لشکر بزرگ علمدار و حیدریم

در فتنه ها، بصیرت و تدبیر می کنیم

امیدمان خداست، که تکبیر می کنیم

مهر ولایت علوی، نور دیده هاست

از بعد شام فتنه، طلوع سپیده هاست

لبیک به رهبرمعظم انقلاب اسلامی

علمدار بینش و بصیرت

حضرت آیت الله سیدعلی خامنه ای (مدظله العالی)

در آستانه 9دی93