انتظامی: حرف‌هایم را در موسیقی‌هایم می‌زنم/ تلاش کردم آثارم یک‌بار مصرف نباشد

راه نوا – در آستانه مراسم پاسداشت بیش از ۴۰ سال تلاش متعهدانه استاد مجید انتظامی روزنامه صبح نو به گفت و گو با این آهنگساز برجسته کشورمان نشسته است

خالق سمفونی‌های حماسی سرزمین مادری

مراسم بزرگداشت استاد مجید انتظامی با حضور هنرمندان، سینماگران، مدیران فرهنگی و اهالی رسانه امروز سه‌شنبه ۲۴ مردادماه در تالار سوره حوزه هنری برگزار می‌شود در این مراسم از فیلم مستند «ابوایست» با نگاهی به زندگی و آثار این هنرمند که توسط مرکز مستند سوره تولید شده برای نخستین بار رونمایی می‌شود.

 مجید انتظامی متولد اسفند ۱۳۲۶ تهران و نوازنده «ابوا» و مدرس موسیقی است. وی به توصیه پدرش استاد عزت الله انتظامی وارد حوزه موسیقی می‌شود. در آلمان از اساتیدی مانند «کارل اشتاین» موسیقی را یاد می‌گیرد و با ارکسترهای زیادی همچون ارکستر سمفونیک برلین و ارکستر فیلارمونیک آلمان همکاری می‌کند. انتظامی از برگزیدگان هشتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۹ است و در سال ۱۳۹۳ به عنوان جهادگر عرصه فرهنگ و هنر نشان افتخار دریافت کرده است.

افتخارات استاد

نخستین تجربه موسیقی استاد انتظامی موسیقی فیلم کوتاه «زال و سیمرغ» در سال ۱۳۵۶ بوده و با ساخت موسیقی فیلم «سفر سنگ» به‌طور حرفه‌ای کار ساخت موسیقی فیلم را آغاز کرده است. وی نزدیک به ۱۰۰ موسیقی فیلم و سریال و حدود ۱۰ موسیقی صحنه‌ای نوشته است.

استاد مجید انتظامی با دریافت ۴ سیمرغ بلورین برای فیلم‌های «بای‌سیکل ران»، «روز واقعه»، «آژانس شیشه‌ای» و «دیوانه‌ای از قفس پرید» مشترکاً به همراه استاد حسین علیزاده و آقای محمدرضا علیقلی برنده بیشترین سیمرغ بلورین در بخش بهترین موسیقی متن جشنواره فیلم فجر است. نکته جالب در کارنامه هنری وی، عدم اهدای سیمرغ به موسیقی فیلم‌های «ترن» و «از کرخه تا راین» از طرف هیأت داوران بوده است.

افتخارات دیگر

برنده دیپلم افتخار بهترین موسیقی متن برای فیلم‌های «راز خنجر» و «از کرخه تا راین» در یازدهمین جشنواره فیلم فجر

برنده تندیس زرین بهترین موسیقی متن برای فیلم‌های «نورا»و «دیوانه‌ای از قفس پرید» در ششمین و هفتمین جشن خانه سینما

برنده لوح زرین بهترین موسیقی متن برای فیلم «ترن» در ششمین جشنواره فیلم فجر

وی برای فیلم‌های «دوئل»، «اعتراض» ، «نون و گلدون» و «راه افتخار» نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن و برای فیلم‌های «دوئل»، «عروس افغان» و «من ترانه ۱۵ سال دارم» نامزد دریافت تندیس زرین شده است.

انتظامی همچنین سمفونی‌های «ایثار»، «انقلاب اسلامی»، «خرمشهر»، «صلح» و «مقاومت» را نیز ساخته است و سوئیت سمفونی «این فصل را با من بخوان» را در تالار وحدت اجرا کرد.

کم حرف و دقیق

استاد مجید انتظامی در گفت و گو با «صبح نو» با تشکر از هنرمندانی که در روزهای اخیر از وی و آثارش تعریف و تمجید کرده‌اند درباره راز ماندگاری آثارش در ۴۰ سال اخیر گفت: آهنگ‌هایم را بیشتر برای خودم می‌سازم و آدمی هستم که کم حرف می‌زنم و حتی در تلویزیون و رادیو هم حضوری نداشتم. چیزی برای گفتن ندارم زیرا حرف‌هایم را در موسیقی‌هایم می‌زنم. بعضی اوقات درد دل‌های من با درد دل‌های مردم یکسان و هماهنگ می‌شود و مردم درد دلهای خودشان را در آهنگ‌های من پیدا می‌کنند و به آنها گوش می‌دهند و دوستشان دارند. تمام تلاش من این است که کاری که انجام می‌دهم درست باشد.

وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چقدر از دنیای موسیقی ساخته شده، متأثر از فیلم است و چقدر متأثر از دنیای آهنگساز گفت: تم‌ها از داخل فیلم بیرون می‌آید اما اینکه از چه سازهایی استفاده شود یا چه هارمونی استفاده کنیم جایی است که من می‌گویم برای دلم موسیقی می‌سازم. موسیقی از فیلم بیرون می‌آید و من آن‌قدر روی آن کار می‌کنم که خودم را تحت تأثیر قرار دهد. موسیقی که خود مرا تحت تأثیر قرار ندهد موسیقی موفقی نخواهد شد. کارهای زیادی روی اثر صورت می‌گیرد آدم‌های مختلفی این موسیقی را می‌شنوند و عکس العمل و نوع اثرگذاری آن را ارزیابی می‌کنم و کار مدام تغییر می‌کند تا به دیدگاه خودم نزدیک شود و زمانی که آن را می‌شنوم لذت ببرم و مرا به پرواز وادار و به آرامش دعوت کند. زمانی که موسیقی می‌شنوم نمی‌توانم کار دیگری انجام دهم.

انتظامی با بیان اینکه موسیقی یکی از اصلی‌ترین کارهای زندگی من است ادامه می‌دهد: وقتی کارگردانی با این هزینه‌های سنگین فیلمی می‌سازد و به مجید انتظامی اطمینان می‌کند من هم سعی می‌کنم که مجید انتظامی روسفید از این کار بیرون بیاید. گاهی فیلم کمی ضعیف بوده و حسی را که باید می‌گرفتم نگرفتم اما من همان فیلم را در تخیل خودم به نحوی که دوست دارم می‌بینم و تم‌هایی را  که می‌خواهم از آن بیرون می‌کشم.

وی درباره راز ماندگاری آثارش می‌گوید: موسیقی را لحظه‌ای نمی‌بینم که مخاطب بخواهد یک یا دوبار گوش کند و بعد به کناری بگذارد و سراغ موسیقی دیگری برود. موسیقی خوب، آن است که سال‌ها گوش کنی و از آن سیر نشوی مثلاً موسیقی از کرخه تا راین و بایسکل‌ران متعلق به دو یا سه دهه قبل است و زنده هستند برای اینکه گذار به این موسیقی‌ها نگاه کردم و جوان‌تر هم بودم. جسارت بیشتری داشتم. الان با ملاحظه بیشتری کار می‌کنم و ترسم بیشتر شده است. تلاش زیادی کردم که موسیقی‌ها یک‌بار مصرف نباشد. موسیقی‌های بزرگ دنیا هستند که برخی فیلم‌های بزرگ را زنده نگه داشته‌اند. در گوشی مردم، موسیقی فیلم‌ها وجود دارد و شنیده می‌شود نه خود فیلم‌ها.

 انتظامی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه کدام یک از آثار خودتان را بیشتر گوش می‌دهید گفت: بستگی به حالت روحی خودم دارد زیرا موسیقی‌ها هر کدام حال و هوای خاص خودش را دارد. اگر افسرده باشم موسیقی‌های غمگین و غیرریتمیک می‌شنوم و اگر شاد باشم موسیقی‌های ریتمیک گوش می‌دهم و در مجموع کمتر موسیقی به‌جز کارهای خودم را می‌شنوم نه به‌خاطر اینکه بگویم خیلی مهم هستند زیرا درد دل هستند و بیشتر از آنها لذت می‌برم.

وی در پایان درباره انتخاب موسیقی متن فیلمی در سال های اخیر که مورد توجهش قرار گرفته است گفت: موسیقی متن فیلم‌هایی که در داخل ایران ساخته می‌شود به دلیل اینکه نوع فیلم‌ها عوض شده است و تهیه کننده سعی می‌کند کم هزینه آن را جمع کند و زمانی سراغ موسیقی می‌آیند که پول‌ها تمام شده و سراغ کسانی می‌روند که با دستگاه کار می‌کنند. فیلم‌ها در سال‌های اخیر عمق کمتری دارند و عوامل آن مثل موسیقی نیز سطحی شده‌اند.