ترانه‌ی «راز روشن» با صدای حامد زمانی

راه‌نوا- زمستان در سکوت دی ماه خود هنوز از خواب صبحگاهی بیدار نشده بود. علیرضا آن روز شاید قول خرید یک اسباب بازی را از پدرش گرفته بود و شاید.. اصلا کسی چه می‌داند دنیای بین یک پدر و پسر چگونه می‌گذرد؟ شاید علیرضا به پدرش قول داده بود؛ که دیگر مرد خانه باشد و راه او را ادامه دهد….. کسی چه می‌داند…؟!

صبح روز چهارشنبه ساعت 8:20  بیست و یکم دی ماه سال ۱۳۹۰، یک خودروی پژو ۴۰۵ در خیابان گل نبی در منطقه سید خندان تهران منفجر و باعث به شهادت رسیدن دو نفر شد. یکی از آنان کسی نبود جز مصطفی احمدی روشن دانشمند هسته‌ای نیروگاه نطنز و دیگری دوست او رضا قشقایی فرد که به شهادت رسیدند. این حادثه به قدری برای همه مهم بود که به سرعت تی‌تر یک همه خبر‌ها و رسانه‌ها شد و زمزمه و کلام همه مردم در ان روز‌ها از این دو شهید بود. اینکه چرا اینطور شد، دُرست در شب سالگرد شهادت دکتر علیمحمدی و دستان چه کسانی در پشت پرده دخیل بود… بماند، چرا که از چشم تیز و ذهن هوشیار ملت دور نخواهد ماند.

پس از شهادت مصطفی احمدی روشن هیچ کس، از جمله برخی از اهالی هنر ساکت نماندند. ترانه «راز روشن» با صدای حامد زمانی نیز در همین راستا تولید شد.

آهنگسازی این اثر را خود حامد زمانی برعهده داشته است. شاعر آن «مهدی جهان‌دار» بوده و تضمین غزل را «میلاد عرفان‌پور» بر عهده داشته است. تنظیم این ترانه هم با «مسعود جهانی» بوده است.

دانلود

متن ترانه:

تا چراغی در میان این شبستان روشن است

تا تنور نان گرم مرد چوپان روشن است

شک نکن قصد پلنگ تیز دندان روشن است

امشب از داغی دوباره چشم ایران روشن است

یوسفی رفته ست آری وضع کنعان روشن است

تک‌سواران تیز می‌تازند در صحرا هنوز

از تلاطم باز ننشسته‌ست این دریا هنوز

آتشی پیداست آن سوی بیابان‌ها هنوز

باز شمعی کشته شد با دست شب اما هنوز

این شبستان کهن با نور ایمان روشن است

بارالها جرات ما را سر و سامان بده

انقلابا مشق هشیاری به فرزندان بده

قهرمانا در دل میدان بمان جولان بده

رهبرا من مصطفایی دیگرم فرمان بده

کی به اندک بادی اقیانوس لرزان می‌شود

کوه کی با یک خراش ساده ویران می‌شود

عاشق رفتن کی از رفتن پشیمان می‌شود

کی میان ابرهای تیره پنهان می‌شود

آسمان ما که با خون شهیدان روشن است

مرتضی تا بود کارش غیر شیدایی نبود

مجتبی می‌گفت： دیدم غیر زیبایی نبود

شد پشیمان هر کسی اینجا زلیخایی نبود

مصطفی هم رفت آری او هم اینجایی نبود

مردهای مرد را آغاز و پایان روشن است

بارالها جرات ما را سر و سامان بده

انقلابا مشق هشیاری به فرزندان بده

قهرمانا در دل میدان بمان جولان بده

رهبرا من مصطفایی دیگرم فرمان بده