چـه کس می‌دهد سهم خُسران ما / و تاوان خــون شهیدان ما
راه‌نوا- سیاوش امیری از شعرای کشور در تازه‌ترین سروده خود که در قالب مثنوی سورده شده، به مذاکرات هسته‌ای و نیرنگ دشمن اشاره کرده که در ادامه آمده است:
و هُشدار «آقـا» بــِگاه و متین
و اندرز ایشان به حُجّت قَرین؛
که لبـخنـد دشمـن فـریـبـنـده است
و سُستی و کُرنش نه زیبنـده است
مبـادا که تـزویـر دون پـایـه ها
و نیرنگ و لبـخـند بی مایـه ها
شما را فریبد به گـاهِ نَـبَـرد
و کردارتان باعث رنج و درد
مبادا به دشمن دهید امتـیـاز
و حرفی که بویی دهد از نیاز
مگویید و بر حقّ مـلّـت به کوش
همی پافشارید با عقل و هوش
بباید که ششدانگ هـوش شما
کُند جلوه در گفت و کوش شما
بباید که با دانش هستـه‌ای
گشایید هـر روزن ِ بسته‌ای
* * * *
شمـایان شـمایان شمـایان شمـا
چـه کـردید با بـرتـریـن حـقّ مـــا
چـه گفتید گفـتـارتان بی محـل
چه رفتارتان شد به وقت عمل
چه گفتید در سنگـر قیل و قال
چرا دَم زدید از شکست مَـحال
چه گفتید در صحنـه کـازار
چه کردید با دشمـن نابکار
چـرا دشـمــن مـــا خـرامـان شده
و اینگونه او مست و شـادان شده
چه شد حاصل جمع تـدبـیـرتان
و زان پس چه آمد کنون گیرتان
و تدبیرتان شد عَـقَبـگرد و بس
رهاوردتان مرغ حقّ در قـفس
و سود «ژنـو» میوه کال بود
و این آن امـیـد نکـوفـال بـود
ز تعلیـق و تعـطیـل شالوده‌ها
چه سودی شود عاید تـوده‌ها
غـنی سازی اَر کـه مُـعَلّق شود
به سـود جُـهـود جُـعَـلّـق شود
چـه کس می دهد سهـم خُسـران ما
و تــاوان خــون شـــهــــیــــدان مــــا
چه باری شود کم ز دوش مِـهان
چه خیر و نصیبی رسد بر کِـهان
چه کس بهره ای زین سَبَب می بَرَد
چه کس ننـگ آن را به جان می خَرَد
مگـر نشـنَـویدید، مـرد سـخـن
هَمو که بیاراست بس انجـمن
و در کُـلّ گـیـتـی بُـوَد نـامـوَر
و شَهنـامه‌اش زیب فّر بشر
بـفــرمـوده بـی پــرده و آشـکـار
:و زو مانده این گفته بس یادگـار
«- چو ایــران نباشد تَن من مَباد
بدین بـوم و بَـر زنده یک تَـن مَباد
اگر سـر به سـر تَـن به کُشتن دهیم
از آن بــِه که کشور به دشمن دهیم
دریغست ایران که ویران شود
کُنـام پَـلنـگان و شیـران شود»
و این آخـریـن بـیـت گفت من است
و پُرسیده‌ام پُرسشم مُتقن است:
ز دشمن که حاجت رَوا می شود
!!هَــلا! درد مَـــردُم دوا می شود؟
منبع: خبرگزاری فارس
نظرات