موسیقی موریتانیایی؛ پیوندی میان همه گروه‌های این سرزمین
راه‌نوا- موسیقی ساحل‌نشینان و موسیقی صحرا عنوانی است که بر موسیقی موریتانیا اطلاق می‌شود. هنری که متاسفانه هنوز پس از گذشت سال‌های متمادی به شکل دقیق و درستی در کتاب‌های تاریخ هنر این کشور مدون نشده است. تا آن جا که می‌توان گفت تنها مطلب نوشته‌شده در این خصوص گفته‌های شفاهی است که از پیشینیان به جا مانده است.
اما علی‌رغم این کمبود منابع باید گفت که موسیقی موریتانیا، هنر پرباری است که از چشمه‌های فرهنگی متعددی سیراب شده است و به همین دلیل نیز ابزارهای به کار رفته در این هنر، ترانه‌ها و ضرباهنگ‌های آن آمیخته‌ای است از موسیقی آفریقای مسلمان که جای پای فرهنگ مسلمان مشرق عربی، تمدن تاریخی سرزمین اندلس، حضور دولت مرابطین که در نیمه اول قرن پنجم میلادی شکل گرفت و توانست نژادهای مختلف را در خود جای بدهد و همچنین رد پای مهاجرت‌هایی که در پایان قرن شانزدهم میلادی در این سرزمین آفریقایی روی داده را همگی در یک جا مشاهده کرد.
همچنین باید گفت که موسیقی در سرزمین موریتانیا از تنوع بسیاری برخوردار است. زیرا در این کشور گونه‌های متفاوت اجتماعی و قومی در کنار هم زندگی می‌کنند. به همین دلیل برای شناخت هر چه بهتر موسیقی این دیار می‌بایست با نژادهای چهارگانه آن آشنا شد. بیظان، تکرور، سراغله و وولف نام این چهار نژاد می‌باشد و از آن جا که هر کدام از این نژادها و اقوام، موسیقی مختص به خود را دارد، موسیقی رسمی و ملی موریتانیا به عنوان آمیخته‌ای از این چهار نوع موسیقی بسیار پربار شده است.
حرفه و طبقه اجتماعی نیز یکی از موارد حایز اهمیت در موسیقی این دیار بشمار می‌رود. به عنوان مثال در موریتانیا شعرها و ترانه‌هایی که کشاورزان، چوپان‌ها، صیادها و همچنین افرادی که به شغل‌های سنتی مشغول بودند، هر کدام دارای نوعی شعر و ترانه مخصوص به خود هستند. همچنین باید گفت که علی‌رغم اتحاد اعتقادی که در میان شهروندان موریتانیایی و پیوندی که میان همه انواع نژادهای آن در طی قرون و اعصار به وجود آمده است، اما با این حال ابزارآلات موسیقی هر کدام از این گروه‌ها از هم متفاوت است و هر کدام از این گروه‌های نژادی برای خود گروه موسیقی حرفه‌ای دارد که با نام‌های بومی این سرزمین شناخته می‌شود. در این سرزمین آفریقایی نوعی موسیقی ملی و مردمی نیز وجود دارد که در شادی‌های دینی، مناسبت‌های اجتماعی و ترانه‌هایی که صاحبان حرفه‌ها و مشاغل مختلف به کار می‌برند، بروز می‌کند.
در نتیجه بررسی این تفاوت‌های موسیقایی موجود در میان اقوام موریتانیا و نگاه به موسیقی رسمی این کشور می‌توان دریافت که موسیقی رسمی موریتانیا توانسته میان گروه‌ها و نژادهای مختلف، نوعی اتحاد هنری به وجود بیاورد و همگان را در زیر چتر خود قرار دهد.
منبع: اختصاصی «راه‌نوا»
نظرات