خان گزیده‌ها

بخوان سرود عروج جان‌ها را
حكايت رزم پهلوان‌ها را
دلم گرفته چرا نمي‌خواني
روايت فتح آسمان‌ها را

قلم به دست تو خو‌ گرفته
ز‌ نام تو آبرو گرفته
قلم كنار تو گريه كرده
ز‌گريه‌هايت وضو گرفته

تويي كه چشم از خدا نبستي
تويي كه با واژه، بت ‌شكستي
تو سوره عشقي ‌و شگفتا
كه آيه آيه به خون نشستي

تو چشم بيدار آسماني
نبرد ما را تو ديده‌باني
به هم بزن خواب بي‌غمان  را
كه بانگ چاووش كارواني

تو وارث غم، تو راوي دردي
تويي كه تاب ستم‌ نياوردي
تو عابر كوچه‌هاي خرمشهر
تو مرد شبگرد بشاگردي

چه سوزهايي كه در صدايت بود
چه رازهايي به چشم‌هايت بود
تو همدم خان‌گزيده‌ها بودي
هزار ني‌نامه در نوايت بود

صداي مردم! صدا بزن ما را
 صدا بزن خفتگان دنيا را
تو زنده‌اي تا روايتت زنده ست
صدا بزن راويان فردا را