بگوشم از خط چه خبر، بی‌سیم‌چی؟

اشاره- انتشار کار تازه موسیقایی حامد زمانی با نام «بی‌سیم‌چی» که در اختتامیه جشنواره فیلم مقاومت رونمایی شد، بازتاب‌های زیادی در فضای مجازی و رسانه‌ای داشته است. در گفت و گو با قاسم صرافان، شاعری که ترانه سرای این قطعه است، درباره چگونگی سرودن این اثر سؤال کردیم.

صرافان با اشاره به اینکه مؤسسه دلصدا ناشر این اثر، مؤسسه‌ای هیات امنایی و با مسؤولیت خود حامد زمانی است، گفت: این مؤسسه قصد دارد با دعوت از خوانندگان جوان دیگر، به تولید کارهای ارزشی و انقلابی در سطح وسیع و حتی گستره بین المللی اقدام کند و دعوت از من برای ارایه کار در این مجموعه هم بر همین اساس بود.

این شاعر در ادامه گفت: از میان کارهایی که ارائه دادم بی‌سیم‌چی از نظر فرم، روایت و زاویه دید خلاقانه تر از بقیه تشخیص داده شد و من در دو مرحله به کامل کردن اثر پرداختم.

سراینده مجموعه «دو چشم» با بیان اینکه احتمال دارد بیسیم چی 2 را براساس پاره‌ای از شعر که در این اجرا خوانده نشده است، ارائه دهیم گفت: چون زمان برای ساختن این اثر بسیار محدود و در حد یک هفته بود، امکان آهنگسازی روی بخش‌هایی از شعر که در مرحله دوم سروده شد نبود، ضمن اینکه آقای زمانی از یکی دو بند به دلیل اینکه لحن انتقادی آن گزنده بود استفاده نکرد. ما معتقد بودیم در کنار بحث انتقاد و تلنگر زدن باید به امید دادن نیز توجه داشت، اما بخش‌های امید دهنده که درباره کسانی است که به ارزشها و آرمانها هنوز پایند است، دیر رسیدند.

وی در خصوص استقبال از این قطعه موسیقی گفت: آقای زمانی طرفداران و هواداران خاص خودش را دارد که از بچه‌های ارزشی هستند و تعدادشان هم کم نیست، از طرف دیگر من از طرف گروهی از دوستان که به دنبال شعر وترانه خوب هستند نیز بازخوردهای خوبی گرفته ام، به گونه ای که برخی دوستان گفتند ما این شعر را به صورت مستقل خواندیم و با آن اشک ریختیم که به نظرم اینکه یک اثر هنری با احساسات و عواطف مخاطبانش همدلی کند، مهم است.

وی اضافه کرد: البته باید توجه داشت موسیقی این اثر با فضای غالب بچه‌های ارزشی اندکی فاصله دارد، چرا که به دلیل فضای اعتراضی آن، آقای زمانی از موسیقی اعتراض استفاده کرده است و حتی در آن فریادها و داد زدن هایی هم هست، البته اجرای این قطعه در جشنواره سینمای مقاومت با بازسازی صحنه‌های جبهه و حالت تئاتر گونه اش مورد استقبال زیادی قرار گرفت.

از صرافان که او را به عنوان یک شاعر شناخته شده و حرفه ای می‌شناسیم، در خصوص نبود حلقه واسط قابل اتکا بین شاعران و اهالی موسیقی سؤال کردیم و او گفت: فعلاً در فضای ترانه ما کارهای عاطفی، عاشقانه و ساده طرفدار دارد و حتی کارهای ترانه سرایی مثل افشین یداللهی که ترانه‌های عمیقی می‌سراید، از طرف خوانندگان محدود و اغلب متمایل به موسیقی سنتی استقبال می‌شود. فضای ترانه امروز پر است از ترانه هایی که فقط سهل است، اما ممتنع نیست. دوستانی که شاعر به معنای دقیق کلمه‌اند وقتی وارد فضای ترانه می‌شوند، باید برای سهل و ممتنع گویی تمرین کنند؛ خود من هم برای اینکه بتوانم به زبان ترانه نزدیک شوم، یک سال تمرین کردم.

به گفته وی یک مشکل مهم در این عرصه این است که شاعران شناخته شده، حاضر نیستند به دنبال خوانندگان و آهنگسازان بروند و به همین دلیل ترانه سرایان جوان‌تری که تشنه دیده شدن هستند به دنبال رساندن سروده هایشان به دست خوانندگان هستند و باید در این خصوص خوانندگان یا مدیربرنامه هایشان جست و جوی بیشتر و دقیق تری داشته باشند و سراغ شاعران خوب بروند و به آنها کار سفارش بدهند و من مطمئنم شاعران از عهده این کار بر می‌آیند.

منبع: قدس‌آنلاین