اگر ادبیات جهادی داشتیم، مذاکرات تا اینجا طول نمی‌کشید

راه‌نوا- شانزدهمین نشست «کبوتران مسجد دوردست» با موضوع بررسی شعر ملل در حوزه فلسطین با حضور تعدادی از شاعران ایرانی و شاعرانی از کشورهای افغانستان، پاکستان و فلسطین عصر امروز در حوزه هنری برگزار شد.

علیرضا قزوه مدیر دفتر آفرینش‌های ادبی حوزه هنری یکی از سخنران های این نشست بود. وی در ابتدا به دیدار اخیر شاعران با رهبر معظم انقلاب اشاره کرد و گفت: رهبرمعظم انقلاب در این دیدار بر جبهه‌گیری شاعران میان جریان حق و باطل تأکید داشتند و فرمودند که یک نوع از سروده‌ها همین واکنش نشان دادن شاعران به وقایع جهان است که می‌تواند با همان قوت و قدرت یک شعر جدی ارائه شود. اینجا حوزه هنری است و ما وظیفه داریم این نوع از شعرها را حمایت کنیم.

مدیر دفتر آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در ادامه به ادبیات مقاومت و جهادی اشاره کرد و با بیان تأثیر آن بر جامعه گفت: اگر ادبیات جهادی داشتیم مذاکرات ژنو انقدر به طول نمی‌انجامید و به لوزان کشیده نمی‌شد. فرهنگ جهادی در حوزه‌های مختلف اعم از اجتماعی و اقتصادی دارای نقشی جدی است و در این میان ادبیات انقلاب دارد به سبک ادبیات انقلاب تبدیل می‌شود.

مرتضی امیری اسفندقه نیز در این نشست با اشاره به حضور پویای موضوعاتی مانند قدس در شعر معاصر گفت: ما در ایامی زندگی می‌کنیم که در عالم هنر اجازه نمی‌دهد ما نامی برآوریم و به اصطلاح امروزی‌ها ستاره شویم و بدرخشیم، چون ما در روزگاری زندگی می‌کنیم که مزار شهدا را مشاهده می‌کنیم. من برادر دو شهید هستم و این عنوان من گاهی فراموش می‌شود. من را با عناوین شاعر معاصر، غزلسرا، قصیده‌سرا و… می‌خوانند، اما یک‌ماه پیش مزه این را که هنوز من بردار شهید هستم، چشیدم و قزوه من را در مراسمی برادر دو شهید خواند.

وی ادامه داد: این عنوان به من کمک کرده که اسرائیل غاصب درون خودم را خفه کنم و به او اجازه ندهم که ارض موعود هنری قدس مبارکی که در وجود من است، اشغال شود. مزار شهدا اجازه نمی‌دهد که کسی در عالم شعر، حس کند که کسی هست و حرف باارزشی زده است. برای من اینطوری نبوده و واقعاً از این بابت خدا را سپاسگزارم. من نیامدم که بدرخشم، خیلی هنر کنم، آمدم درخشش واقعی عده‌ای را نشان دهم. آمدم فقط این آیینه را صیقل بزنم تا آنها دیده شوند.

امیری اسفندقه در ادامه سخنان خود با بیان اینکه سروده‌های بسیاری در شعر معاصر هست که به موضوع قدس اشاره دارد، ولو اینکه شاعر آن را رد کند، یادآور شد: قدس عزیز، قدس شریف، آن ارض موعود و آن طنین آسمانی که شعر پارسی از آن دم می‌زند، محبت او نسبت به ما است، نه محبت ما نسبت به او. ما کی هستیم که او را دوست بداریم؟ اوست که ما را دوست دارد.

این شاعر افزود: آیا در شعر سهراب سپهری که می‌گوید «حکایت کن از بمب‌هایی که من خواب بودم، و افتاد/ حکایت کن از گونه‌هایی که من خواب بودم، و تر شد/ بگو چند مرغابی از روی دریا پریدند/ در آن گیروداری که چرخ زره‌پوش از روی رویای کودک گذر داشت…» و یا این شعر اخوان که می‌گوید: «خانه‌ام آتش گرفته/ آتشی جانسوز…» قدس متجلی نیست؟ ما نمی‌توانیم این را بگوییم. خود شاعر هم نمی‌تواند این را بگوید، چون نشانه تکبر او محسوب می‌شود.

وی با بیان اینکه شاعر واقعی کسی نیست که نسبت به این مقوله و مقال سکوت کرده باشد، یادآور شد: حال کسی در پرده گفته و دیگری بی‌پرده. آن یکی هم که حتی فکر می‌کند نگفته است، شعرش بر همین موضوعات فریاد می‌زند.  حتی اگر خود شاعر هم منکر باشد. شعر پارسی این نوع نقد و نظر را قبول ندارد. اگر اینگونه بود، شعر حافظ را در معابر و مساجد نمی‌خواندند. الآن شعر حافظ در دانشگاه‌های دنیا و مدارس تعلیم و تدریس می‌شود. در این شعرها هم به عنوان شعرهایی که قدس در آنها به عنوان موضوع برتر متجلی است، می‌توان یاد کرد.

امیری اسفندقه در پایان مطرح کرد: انقلاب اسلامی جایی نگذاشت برای اینکه کسی بگوید من هنرمندم و یا ستاره سینما هستم و…، چون شرم و حیایی که متوجه طبع هنرمند از حوزه معارف بهشت زهرا(س)، بهشت رضا(ع) و سنگ مزار شهدا است، این اجازه را نمی‌دهد.

منبع: خبرگزاری تسنیم