آینه‌های عشق و اعتراض
راه‌نوا- از حدود دو هفته تعطیلی اجراهای زنده موسیقی به دلیل ایام فاطمیه، «مهدی یراحی» اولین کنسرت پایتخت را روی صحنه برد. برنامه این خواننده در روز نوزدهم اسفندماه حقیقت اولین اجرای آلبوم چهارمش یعنی «آینه قدی» هم محسوب می‌شد. مهدی یراحی در حالی این قطعات را روی صحنه برد که دقیقاً یک ماه از انتشار آلبوم جدیدش می‌گذشت و می‌توان گفت که قطعات آینه قدی جای خودشان را در میان طرفداران این خواننده پیدا کرده‌اند. همچنین دو اتفاق نمایشی و همچنین تغییر مختصر در اعضای ارکستر و تنظیم قطعات از دیگر نکات اجرای نوزدهم اسفند مهدی یراحی بود که گزارش آن را در ادامه می‌خوانید:
یکی از مولفه‌های اصلی و تأثیرگذار آثار مهدی یراحی، ترانه است. در میان ترانه‌های او کارهایی هستند که به نوعی یک سوژه را روایت می‌کنند یا می‌توان با آنها تصویرسازی کرد. قطعه «آینه قدی» هم یکی از همین کارها با ترانه «امیرعلی بهادری» است و یراحی از همین ویژگی اولین قطعه آلبومش استفاده کرده بود و برنامه‌اش را به شکل متفاوتی شروع کرد. یک قاب سفید رنگ که دور آینه قرار می‌گیرد در وسط استیج به چشم می‌خورد اما آینه‌ای درون آن نبود. پس از ورود نوازنده‌ها، آنها اجرای قطعه آینه قدی را آغاز کردند و دو پرفورمر وارد صحنه شدند. یکی از آنها با موی مشکی بلند و دیگری با با موی کوتاه اما گریم یک فرد سالخورده بود و در همان لحظه خواندن یراحی هم از پشت صحنه آغاز شد و پس از ورود به صحنه روی سکویی که در وسط استیج تعبیه شده بود ایستاد. آن دو هنرمند هم با پرفورمنس جالبی و از دو سوی آن قاب سفید رنگ، تنش‌ها و جدال‌های موجود در ترانه آینه قدی را به تصویر می‌کشیدند. این نوع شروع و همچنین حرکات جالب «مهرداد آبجار» و «سروش کریمی» با استقبال خوب دوستداران یراحی مواجه شد و او پس از قطعه اول خطاب به حاضرین گفت:«این کار را نکنید! بغض کردم! صدایم گرفت از بس انرژی شما زیاد است اما خوشحال هستم که امشب اولین کنسرت آینه قدی را برای شما اجرا می‌کنیم.»
«اشک و بارون» از آلبوم «مثل مجسمه» دومین قطعه این برنامه بود که باز هم «احسان نی‌زن» با تکنوازی ریتمیکش از پشت صحنه وارد شد و «اکبر شهریاری» هم با سولوی کونگا او را همراهی کرد. مهدی یراحی پس از این قطعه برای معرفی دکتر «افشین یداللهی» گفت:«یک شاعر و ترانه‌سرای بسیار خوب و عزیز در جمع ما هستند که به دنبال گرفتن شعر و ترانه از ایشان هستم اما تا کنون افتخار نشده است.»
سپس در حالی که حضار منتظر اجرای قطعه بعدی بودند ناگهان همه نوازنده پشت به سالن رو به سمت نمایشگرهای سالن ایستادند و لحظاتی بعد همزمان با اولین ملودی قطعه «خاک»، همگی با ماسک‌های سفید که روی صورت داشتند پشت سازهای خود قرار گرفتند. مهدی یراحی روی سکوی وسط استیج ایستاد و تمام این اثر را با ماسک خواند. در اوایل خاک مجدداً پرفورمرهایی که در آینه قدی حضور داشتند، در حالی که تمام بدن و لباس آنها آغشته به گِل بود با یک کوزه به صحنه بازگشتند. آنها با چشمانی نگران و اکت‌هایی متناسب با متن ترانه، راوی مشکلات مردم خوزستان و بحران‌های زیست محیطی آنها شدند. سوزناک‌ترین بخش این پرفورمنس هم همزمان با این بخش از ترانه «روزبه بمانی» یعنی «هوا هر روز بدتر آب کمتر» بود چون آنها کوزه‌ای که در دست داشتند را به سمت دهان خود می‌آوردند و در آن چیزی جز خاک نبود. در بخش پایانی این قطعه هم تمامی نوازنده‌ها و پرفورمرها و مهدی یراحی به جلوی صحنه آمدند و دست در دست یکدیگر، ترانه خاک را بدون ساز و به شکل کُرال با حاضرین خواندند. این حرکت مهدی یراحی و گروهش بازتاب زیادی در فضای مجازی داشت و سریع در شبکه‌های اجتماعی مختلف به اشتراک گذاشته شد. البته خواننده آلبوم «امپراطور» می‌تواند در آینده به فکر اجراهایی که کاملاً با پرفورمنس است باشد چون قطعاتی که ترانه‌هایش پتانسیل اجرا با این سبک داشته باشد را در کارنامه کاری خود دارد.
در ادامه می‌توانید گزارش تصویری این اجرا را در ادامه مشاهده نمایید.
منبع: موسیقی ما
نظرات